Van Loo over defibrillator: "Die schok wil ik nooit meer meemaken"

Anthony Van Loo is een profvoetballer met hartritmestoornissen. Op 11 mei zakte Van Loo in mekaar tijdens Kortrijk - Moeskroen. De defibrillator in zijn lijf maaide hem neer. Nu revalideert Van Loo van een zware hartoperatie.

"Op dit moment gaat alles goed", vertelt hij in Sportweekend. "Fysiek heb ik het nog erg moeilijk. Tijdens de operatie hebben ze mijn linkerlong platgelegd en die heeft nu tijd nodig om te herstellen van de operatie. Meer dan mijn hart. Mijn hart is oké."

Van Loo moet een half jaar revalideren. "Het zal nog even duren", weet hij na een maand, "nu is het nog puffen na een oefening."

"Ik pieker veel, maar ik probeer het vooral positief te bekijken. Ik wil vooruit, terugkijken is geen optie. Ik wil afscheid nemen op het terrein. Dat is mijn doel."
"Een datum kleef ik er niet op. Ik neem mijn tijd en zal wel zien wanneer ik er klaar voor ben."

Anthony Van Loo weet zelf nog goed wat er gebeurd is op 11 mei. "De wedstrijd in Play-off II was nog maar enkele minuten aan de gang toen ik me plots heel slap begon te voelen", herinnert hij zich nog goed.

"Ik kreeg kleine tikken als waarschuwing. Ik voelde dat er iets op komst was en raakte in paniek. Ik probeerde de coach tekens te geven en toen kreeg ik ineens die schok. Ik ging tegen de grond en wist meteen wat er aan de hand was."

"Je voelt de energie uit je lichaam verdwijnen. Je voelt het aankomen, maar je kan niks doen. Mijn hart sloeg 300 tot 400 keer per minuut. Dat is niet meer slaan, dat is trillen."

"Veel te veel voor je hart en daarom krijg ik die schok. Echt pijnlijk. Daarom heb ik ook die operatie ondergaan onder leiding van dokter Brugada, want zo'n schok wil ik niet meer meemaken."

"Na die schok heb ik geweend als een klein kind. Ik ben in de hoek van de kleedkamer gekropen. "Hier stopt mijn voetbalcarrière", dacht ik", vertelt Anthony Van Loo.

Toch werkt Van Loo, vader van 2 kinderen, aan zijn comeback. "Op advies van de dokter", legt hij uit. "Ik heb er over gepraat met mijn vrouw en zij heeft ook met dokter Brugada gepraat. We hebben alles van a tot z overlopen. Dat heeft ons gerustgesteld, daarom geef ik het nog een kans."

"Normaal gezien zal die stoornis zich ook niet meer voordoen. Zulke operaties voeren ze nu 5 jaar uit en tot nu toe heeft niemand het meer meegemaakt. Dat vind ik geruststellend."

"Als de dokters er anders over zouden denken, stopt het meteen. Mijn vrouw en mijn kinderen komen op de eerste plaats."

De revalidatie duurt nog minstens 5 maanden. Van Loo: "Dat is eenzaam, maar mijn ploegmaats en het bestuur van KV Kortrijk steunen me door dik en dun. Ze geven me alle tijd, Kortrijk is een echte familieclub."

In het Guldensporenstadion zien ze Van Loo voorlopig niet. "Ik heb het een keer geprobeerd, met de krop in de keel. Het doet nog te veel pijn. Ik wil zelf op dat terrein staan, ik wil weer deel uitmaken van de groep."