Jacques Borlée: "Trainingen met Chopin om rustig te worden"

Een week na het goud (4x400m), zilver en brons (400m) op het EK in Berlijn gaat het leven bij de Borlées gewoon door. "Nu opnieuw beginnen te trainen is de sleutel tot succes. Waarom nog blijven nagenieten met het risico de focus te verliezen? Ik denk dat er na de wedstrijd hard gefeest is, maar daar houd ik mij niet mee bezig."

De Borlées werden al verschillende keren afgeschreven. Het geloof in hun kunnen  nam af, zeker nu de 3 broers sukkelden met blessures. Toch staan ze er telkens weer. "Ik heb de techniek om hen beter te maken."

"Ik focus op de alfa en de bèta. Alfa staat voor kalmte en ontspanning. Bèta staat voor concentratie. Het is een kunst om een goed evenwicht te vinden tussen ontspanning en concentratie. Té geconcentreerd zijn is ook niet goed."

"Thuis werk ik met mijn atleten aan de hand van fasciatherapie. Voor de echte training doen we thuis nog 1 uur oefeningen voor het mentale aspect. Zodat we ook mentaal in orde zijn. Er staat dan ook altijd Chopin op. Zijn pianomuziek is heel goed voor de stabiliteit en om rustig te blijven."

"60% van het succes is het mentale aspect. Ik werk samen met sportpsycholoog Jef Brouwers en hij leert ons met stressvolle periodes om te gaan. We focussen bijvoorbeeld op de ademhaling. Samen vinden we de sleutel tot succes."

Het waren enkele spannende weken voor het EK. "Kevin, Jonathan en Dylan sukkelden met blessures en zetten tijdens de atletiekmeeting in Luik geen goede tijden neer." Toch bleef vader Borlée geloven in de kansen van zijn zonen.

"Ik heb hen gezegd rustig te blijven en erin te blijven geloven. Zo zijn ze beginnen te denken dat het mogelijk is. En dat is het allerbelangrijkste. Ik ben erg trots op mijn atleten. Ik zou alles voor hen doen, ik hou zelfs van hen."

Al meer dan een decennium levert hij toppers af. Als het van de familievader afhangt, doet hij daar gewoon mee voort. "Ik ben nu 60 jaar, maar voel me nog jong en heel ambitieus. Elke morgen als ik opsta, ben ik gelukkig. Toch is het een harde stiel, je moet heel hard werken. Ook de infrastructuur in België is voor atleten schandalig. Dat is voor vele sporters een groot probleem in ons land."

"Mijn grote doel is de Amerikanen verslaan. Het lukt misschien nooit, maar als we onze uiterste best doen en het maximum uit onszelf halen, zal ik gelukkig zijn.  Het is niet omdat we een klein land zijn, dat we zoiets niet kunnen realiseren."

Kevin en Dylan Borlée zijn het er unaniem over eens dat hun vader en coach alleen maar het beste uit hen wil halen. "Hij wil tot het uiterste gaan. Vooral zijn gedrevenheid en doorzettingsvermogen vind ik knap."

"We hebben hem echt nodig. In elke ploegsport of individuele sport heb je een coach nodig die een grote rol speelt, onze coach is ongelooflijk belangrijk", zeggen de broers.

Dylan: "Of we ooit met een andere coach zouden willen werken? Ik heb nooit een andere coach gekend, het zou dus zeker aanpassen zijn. Maar waarom niet? Kevin had ook ooit een andere coach en dat heeft toen gewerkt. Papa is een hele goede coach en hij zal dat wel nog eventjes blijven."

Kevin voegt er nog een wijsheid aan toe: "Ik zeg altijd: "Onze vader hebben we niet kunnen kiezen, onze coach wel"."

Dé Belgische revelatie van het EK is Jonathan Sacoor. De 18-jarige behaalde samen met de broers Borlée goud op de 4x400m.  Sacoor: "Ik was toch niet verbaasd. Als atleet weet je wat je kan. Maar om dat dan nog te realiseren, is iets helemaal anders."

"Onze coach is moeilijk te beschrijven. Hij focust erg op het mentale aspect, want met training alleen kom je er niet. Er staat een heel team achter ons, Jacques staat achter ons en hij houdt alles in stand, al accepteert hij niet gemakkelijk een "nee" als antwoord."

"Ik ben blij dat ik in zo'n geweldige groep met veel ervaring ben terechtgekomen. Na het EK is het zowat ontploft, maar Jacques zei ons met beide voetjes op de grond te blijven. Het doel is om alles op lange termijn te bekijken, zien hoe ver we nog kunnen geraken."

Sacoor kreeg te horen dat hij alsnog mag deelnemen aan de Memorial Van Damme. "De coach raadde het me eerst af omdat ik nog jong ben en ik er net zo'n zwaar EK heb opzitten. Hij heeft wel gelijk, want op jonge leeftijd ben je gevoeliger voor blessures, maar voor 1 keer mag ik eens mijn goesting doen", vertelde hij dolenthousiast.