Analyse 1B: "5 ploegen lijken voor 4e plaats te spelen"

Stellen dat het plan van de KBVB destijds om de toenmalige Tweede Klasse te professionaliseren gelukt is, lijkt een understatement. De budgetten van meer dan de helft van de clubs overstijgen of evenaren het budget van meerdere 1A-clubs.

 

Destijds, toen er nog geen sprake was van buitenlandse overnames, werd gesteld dat er in België geen plaats was voor meer dan 16 of 18 profclubs. Dit gegeven is intussen duidelijk achterhaald: het niveau, de budgetten, de infrastructuren, de licentie-eisen en de beleving in 1B bieden erg interessante opties voor een mogelijke hertekening van het professioneel voetbal op termijn.

 

Het grootste neveneffect van de verhoogde budgetten is dat het doorbreken of doorstromen van Belgische jeugd ook in 1B geen evidentie is. Getuige daarvan is  ook in 1B het grote aantal buitenlandse spelers.

Opmerkelijk, maar eigenlijk ook weer niet als we de trend van het voorbije WK erbij nemen: van de 12 goals op de eerste speeldag, vielen liefst 7 doelpunten na een stilstaande fase. 

 

Enkel Lommel (Valcke) en Beerschot-Wilrijk (Vanzeir) scoorden vanaf de stilliggende bal direct, alle andere goals vielen vanaf de tweede of derde bal. 

Nieuwkomer Lommel, met een quasi volledige selectie voetbal-Belgen, trapte de sportieve jaargang af en greep naar zijn aloude recept. Het haalde vooral met een goede organisatie en karakter een gouden driepunter.

 

Bij beide ploegen stonden de zenuwen toch strak gespannen, en dat leverde eigenlijk een kansarme wedstrijd op. Een 1-0-score uit een hoekschop na een rake kopbal van de herboren Sam Valcke, ex Cercle-Brugge. Valcke was bijzonder lang out met een hardnekkige blessure, en dat net hij de openingsgoal maakte, zal extra veel deugd doen aan de Gestelsedijk.

 

Dat de jonge talentvolle doelman van Lommel, Gaëtan Coucke, zowat de man van de wedstrijd was, zullen ze bij moederclub KRC Genk graag zien. 

 

Het was wat uitkijken naar het hervormde Union, dat met de nieuwe eigenaar Tony Bloom (tegens eigenaar van Brighton in de Engelse Premier League) budgettair alvast een grote stap voorwaarts zette.

Maar het vernieuwde elftal straalt nog lang niet uit wat het onder de vorige trainer Marc Grosjean wel deed. Luka Esner, de trainer van Union wilde zijn team een identiteit geven vanaf speeldag één, maar die was eerder bleek.

 

Ontzettend stereotiep spel, en met flankvoorzetten proberen te scoren. Hopelijk voor de Brusselaars drukt de stempel van deze Sloveense trainer dieper dan dit. Mentaal was dit team duidelijk niet klaar voor 1B, waar geen enkele partij puur op kwaliteit beslist zal worden, maar waar de mentaliteit heel vaak de doorslag zal geven. 

Met de wedstrijd tussen OH Leuven en KV Mechelen stond al van op de 1e speeldag een treffen tussen 2 van de 3 tenoren voor promotie op het programma. 

 

Ook hier was bij beide ploegen vooral niet verliezen het doel. Bij Mechelen zat zowel Seth De Witte als Tim Mathijs op de bank.

 

Met een doelpunt in blessuretijd konden de Leuvenaars enigszins gevleid rusten met 0-1. Een verre vrije trap werd in het pak gedropt en viel zo in de loop van Aguëmon die niet aarzelde en binnentikte.

 

Enkele Mechelse heethoofden bekogelden de Leuvense goalie en ref Verboomen legde de wedstrijd terecht stil.  Mechelen-coach Van Wijk verkondigde vooraf dat 1B vooral power en mentaliteit is, en kiest dan ook zelf quasi altijd voor het directe spel en de strijd om de tweede bal.

 

Dit leverde hen kort voor tijd de gelijkmaker op. Een vrije trap vanaf de eigen speelhelft werd direct in het strafschopgebied gegooid, waar de ingevallen Engvall mooi afschermde en de bal panklaar klaarlegde voor Mathieu Cornet, de spits die net is overgekomen van KSV Roeselare.

 

Al hebben beide ploegen met voorsprong de duurste kernen van de reeks, het niveau was nog niet helemaal in verhouding.

Bob Peeters hield met Westerlo de zege thuis tegen KSV Roeselare. Uitblinker was uiteraard Jens Naessens, die de beide Westelse goals voor zijn rekening nam.

 

Het recept van Westerlo lijkt nu al duidelijk en gekend: met een strakke organisatie en dus weinig risico trachten zo aanvallend mogelijk voor de dag te komen.

 

Voor Roeselare is het nog zoeken, al zal de mercato ongetwijfeld nog een en ander doen bewegen op Schiervelde. 

Dé verrassing van de speeldag is in elk geval deze spectaculaire 3-3. Beerschot Wilrijk toonde zich nochtans de meest frisse ploeg van alle 1B’ers. Met ontzettend snel en diepgaand voetbal werd Tubeke in eigen huis compleet overklast.

 

Het was naar adem happen van bij de aftrap. De diepgang en snelheid van Genks jeugdproduct Dante Vanzeir doen vermoeden dat hij ongetwijfeld een van de grote revelaties van de Proximus League zal worden.

 

Al zal coach Vreven het rendement van zijn spits toch omhoog zien willen gaan. Vanzeir kon tot twee keer toe alleen voor doel niet besluiten. Dat gebrek aan rendement brak Beerschot Wilrijk zuur op.

 

Waar Tubeke in de eerste helft ontzettend zwak voor de dag kwam en zich tot degradatiekandidaat nummer één opwierp, vond het met een tactische omzetting van Bracconi nieuwe energie.

 

Het scoorde na een hoekschop de 2-3 dankzij Thomas Henry, de Franse spits overgekomen uit Chambly (Franse derde klasse). De ingevallen Braziliaan Pedro Henrique scoorde in de laatste officiële speelminuut de onwaarschijnlijke 3-3.

Eén speeldag is vroeg voor een conclusie, maar toch durven we er ons aan te wagen: Beerschot Wilrijk lijkt aanvallend het meest fris en gerodeerd, en klaar om zijn favorietenrol waar te maken.

 

Samen met OH Leuven en KV Mechelen (die week na week zullen groeien) lijkt Beerschot-Wilrijk uit te maken wie de periodetitels binnenhaalt.

 

De andere 5 ploegen lijken in hun eigen kampioenschap uit te maken wie de vierde plek inpakt na 28 wedstrijden en zo ontsnapt aan die verschrikkelijke play-downs.