Het beste uit Vive le Vélo: "Wat als Dumoulin de Giro niet gereden had?"

Geen stuntzege op de Champs-Élysées voor Yves Lampaert. Met de streep in zicht werd hij gegrepen door het peloton. "Het was nog 1,3 kilometer toen hij wegging", zegt Eddy Planckaert. "Je kan maximaal 600 à 700 meter voluit gaan. Bovendien heeft de tegenwind hem genekt. Hij heeft gespeeld en verloren."

"Lampaert kan makkelijk een kilometer met 60 kilometer per uur rijden, maar die mannen achter hem rijden met 70 kilometer per uur. Dat is het probleem."
 

"Yves valt normaal niet stil, maar het zijn natuurlijk ook frisse mannen die achter hem komen", beaamt Iljo Keisse. "Ik denk dat Yves het een kilometer kan volhouden zonder stil te vallen, maar het liep ook licht omhoog. En dan was het ook nog eens wind op kop." 

Wie wel met de bloemen ging lopen, was Alexander Kristoff. Dik verdiend, volgens Iljo Keisse. "Hij heeft elke sprint zijn plan moeten trekken, maar kwam telkens dat tikkeltje tekort. Mannen als Gaviria en Démare worden gebracht, terwijl hij telkens zelf in de wind komt. Ik gun hem de overwinning wel."

Ook Eddy Planckaert heeft sympathie voor de Noor. "Hij heeft de perfecte spurt gereden. Kristoff is een natuurtalent. Hij is een bodybuilder in vergelijking met de klimmers."

Een beeld dat Maarten Vangramberen alleen maar kan bevestigen. "Ik noem hem "The Norwegian Rock", de Noorse rots. Hij oogt wat dikker, maar het zijn allemaal spieren. De drie sprinters die de bergen hebben overleefd, hebben allemaal een rit gewonnen. Bij Sagan kan dat altijd, maar ook Démare en Kristoff is het gelukt."

Dat Tom Dumoulin en Chris Froome dit jaar aan elkaar gewaagd waren, is een understatement. Het verschil tussen beiden na de Giro én de Tour, goed voor 42 ritten of ruim 6932 kilometer, is amper 13 seconden.

"De grote vraag bij Dumoulin blijft: wat als hij de Giro niet gereden had?", werpt Vangramberen op. "Bij Froome zag je ook dat die iets minder fris was. Thomas heeft het net als Roglic en Kruijswijk niet gedaan."

Keisse denkt dat ook de extrasportieve zaken hun sporen hebben nagelaten bij Froome. Eerst afwachten of hij wel mocht starten in de Tour en nadien de vijandigheid van een deel van het Franse publiek. "Ik heb het zelf ook ongeveer meegemaakt: wel of niet mogen starten.  Hoe dat boven je hoofd beslist wordt."

"Dan was er nog dat boegeroep tijdens de Tour. Ongelooflijk dat hij het volhoudt zonder iets verkeerds te zeggen. De tijdrit was voor mij het dieptepunt, toen Froome op de hotseat zag dat hij eerst won en dan toch niet. Dumoulin die won als wereldkampioen was heel mooi, maar ik had Froome echt de winst gegund."

Met twee renners op het podium heeft Team Sky een dijk van een Tour achter de rug. Maar de voorbije jaren kwam de ploeg ook enkele keren in opspraak. "Moeten we geen kanttekening plaatsen bij de prestaties?", vraagt Vannieuwkerke.

"Iedereen vraagt zich ergens wel af wat die"marginal gains" zijn", zegt Keisse. "Maar uiteindelijk is het gewoon een topteam met een heel groot budget dat de allerbeste renners kan aankopen. Ze laten die dan doen wat ze moeten doen."

Volgens Vangramberen is Sky in elk geval niet langer de braafste leerling in de klas. "Toen Sky begon, profileerde het zich als "cleaner dan clean". Die geloofwaardigheid is wel wat afgevlakt door wat er met Wiggins gebeurd is en het salbutamol-verhaal van Froome.  Ze begeven zich in een grijze zone."

"Die salbutamol-kwestie rammelt aan alle kanten. Ik ga ervan uit dat ze wel hebben kunnen bewijzen dat er niks aan de hand is. Er is ook nog altijd geen wetenschappelijk bewijs dat salbutamol een prestatiebevorderend effect heeft."

Keisse betreurt het gebrek aan openheid in de zaak. "Froome is vrijgesproken door de UCI en het WADA. Die mannen gaan hem niet vrijspreken als er geen vrijspraak mogelijk is, dus ze moeten een stevige zaak hebben. Maar ze maken ze niet publiek en dat is jammer. Niemand weet wat er exact gebeurd is."