VIDEO: Daarom won Valverde nog nooit de Amstel Gold Race

2002 was de laatste keer op het oude parcours van de Amstel Gold Race, met de finish in Maastricht. Het was ook de eerste keer dat het 21-jarige broekje Alejandro Valverde van de Limburgse hellingen kwam proeven.

Hoewel de neoprof van Kelme in de aanloop mooie dingen had laten zien in het Baskenland betaalde hij duidelijk leergeld in zijn eerste Amstel. Hij bereikte de finish niet en was dus geen getuige hoe Michele Bartoli Sergej Ivanov, Michael Boogerd en Lance Armstrong versloeg in de sprint.

Het duurt tot 2005 voor Valverde terugkeert naar de Amstel Gold Race. De finish ligt dan al op de top van de Cauberg en Valverde had net in het Baskenland indruk gemaakt met 2 sprintzeges, maar in een mistige editie van de Amstel zal hij geen hoofdrol spelen. Hij mist nipt de goeie trein: 11 renners sprintten voor de zege, Di Luca was de beste.

In 2006 nadert de dan 25-jarige Valverde stilaan zijn top. Een week later zou hij dat bewijzen door zowel te triomferen in de Waalse Pijl als Luik. Maar in de Amstel mist Valverde andermaal, nu door een hongerklop, de goeie slag. Een elitegroep scheidt zich af op de Keutenberg en de Spanjaard is er niet bij. Uiteindelijk zal Fränk Schleck uit de groep wegrijden, op weg naar de overwinning.

Valverde heeft nu al genoeg ervaring in de Amstel om eindelijk eens te kunnen oogsten. Hij is deze keer wel bij de pinken als 8 renners wegrijden op de Eyserbosweg. Davide Rebellin lijkt zijn grootste uitdager te worden op de Cauberg, maar het is Rebellins ploegmaat Stefan Schumacher die er op het juiste moment vandoor gaat.

In 2008 heeft Valverde met Joaquim Rodriguez zijn meesterknecht aan zijn zijde. Die zet hem perfect af aan de voet van de Cauberg, maar Valverde botste op de sterkere Damiano Cunego. Hij staat wel voor het eerst op het podium. Een week later wint hij voor de 2e keer in Luik.

In de aanloop naar zijn 6e deelname aan de Amstel Gold Race valt de naam van Alejandro Valverde in de Operacion Puerto (waardoor hij later ook geschorst zal worden). Valverde zet zijn team een hele dag aan het werk, maar ze kunnen niet beletten dat Gesink, Kroon en Ivanov in de finale wegrijden. Die laatste pakt uiteindelijk de oppergaai, een ontmoedigde Valverde wordt laatste van de groep daarachter.

2012 is het jaar waarin Alejandro Valverde na zijn schorsing zijn comeback maakt in het peloton. Die verloopt niet van een leien dakje, zeker niet in zijn favoriete koersen in de Ardennen. In Luik heeft hij pech op, in de Amstel moet hij de wedstrijd ondergaan en wordt hij 22e.

Een jaar later is Valverde de snelste van de elitegroep op de Cauberg. Helaas voor hem was Roman Kreuziger 22 seconden eerder al gefinisht. Weer niet dus, maar hij komt wel steeds dichter bij zijn begeerde zege.

Ook in 2014 blijft Valverde al zijn eitjes in één mand leggen, alles op die ene versnelling op de Cauberg. Maar tegen de demarrage van Philippe Gilbert heeft hij geen verhaal en daarachter valt het stil. Vanendert en Gerrans houden Valverde van een 2e podiumplaats op een rij.

Alejandro Valverde kwam nooit dichter bij de zege in de Amstel dan in 2015. Hij slaagt erin samen met Michal Kwiatkowski en Michael Matthews een kloofje te slaan op de Cauberg, maar is in het vlakke laatste gedeelte in het nadeel tegenover zijn jongere kompanen.

Omdat hij in 2016 zijn zinnen had gezet op de drie grote rondes slankte Valverde zijn programma een beetje af. Een jaar later stond de Amstel toch weer op het menu, in de hoop de leegte op zijn palmares op te vullen. Maar opnieuw wordt de afwachtende tactiek van Valverde afgestraft. Gilbert en Kwiatkowski zijn al snel ribbedebie, het peloton (met Valverde) sprint voor een ereplaats.