Controverse en WK veldrijden gaan hand in hand: 10 memorabele momenten

Op een ontzettend snel parcours was Danny De Bie de enige renner die over de balkjes wist te springen, wat hem uiteindelijk de wereldtitel opleverde. Op training zagen de Fransen al dat De Bie vlot over de balkjes sprong en werden ze nog eens 5 tot 6 centimeter verhoogd, tevergeefs zo bleek.

Het WK in Koksijde werd gewonnen door Paul Herygers, maar nadien was er meer aandacht voor de show die hij verzorgde dan voor de titel zelf. Met nog anderhalve ronde te rijden, haalde Herygers Groenendaal in, die tot dan de wedstrijd domineerde. Een 'schouderklopje' van Herygers aan Groenendaal werd hét gespreksonderwerp na de wedstrijd. 

In Poprad leek Erwin Vervecken tot in de laatste ronde op weg naar de gouden medaille. Maar dat was buiten Mario De Clercq gerekend. Die ging in de laatste ronde op zoek naar zijn landgenoot en klopte hem in de sprint. Nadien kon Vervecken allesbehalve blij zijn met de tweede plaats. Het jaar voordien offerde hij zijn eigen kansen nog op voor de wereldtitel. Dat De Clercq hem de titel niet gunde, kon hij maar moeilijk begrijpen. 

Al in de eerste ronde liet Groenendaal de concurrentie achter en reed solo naar winst. In de achtergrond speelde Nys het ploegenspel met Groenendaal en weigerde hij te achtervolgen op zijn Rabo-ploegmaat, tot frustratie van Mario De Clercq en het Belgische publiek. Op het podium stonden de twee Belgen te wenen.

Bart Wellens kwam in Sankt Wendel niet in het stuk voor. In het begin van de koers ging hij tegen de grond en kon hij geen aanspraak meer maken op de titel. Na de wedstrijd kwam hij zeer scherp voor de dag en viseerde hij Sven Vanthourenhout. "Hij rijdt mij gewoon onderuit in het begin van de koers, ik pak hem nog wel terug", reageerde een ontgoochelde Wellens.

Mede dankzij slim afstopwerk van ploegmaat Sven Vanthourenhout, wist Sven Nys zijn eerste WK bij de profs te winnen. De wereldtitel wordt als het begin van "het tijdperk Nys" beschouwd. 

Een moment dat elke veldritfan zich nog herinnert, is ongetwijfeld de val van Bart Wellens na de botsing met een plastic bak aan de kant van de weg. Nadat een motor met cameraman een bak had geraakt, kon Wellens niet meer op tijd uitwijken en kwam hij ongelukkig ten val. Ook Sven Nys kon zich niet rechthouden. Na een beklijvende nek-aan-nekrace met de verrassende Jonathan Page, wist Erwin Vervecken uiteindelijk het goud in België te houden.

Na het WK in Treviso was er wat commotie over het parcours. De droge omloop zorgde ervoor dat er tot op het einde in een zeer omvangrijke groep werd gekoerst. Bij het ingaan van de laatste ronde waren er nog steeds een hele resem kanshebbers. Het werd een enorm snel WK dat veel weghad van een wegrit, met favoriet Lars Boom als winnaar.

Het WK in Zolder werd een zwarte dag voor het veldrijden. Na de wedstrijd bleek er in een van de fietsen van Femke Van den Driessche een motortje te zitten. Nadien vertelde ze dat het niet haar fiets was en dat een vriend het motortje op haar fiets had gemonteerd. Van den Driessche was zo de eerste wielrenner die betrapt werd op mechanische doping, wat meteen het einde van haar carrière betekende. 

Voor Mathieu van der Poel eindigde het WK van Zolder in tranen. Na een zoveelste lekke band voor de Nederlander, was hij niet meer in staat om Wout Van Aert in te halen en de wereldtitel te veroveren. Het was haast niet mogelijk om alle lekke banden per renner bij te houden tijdens de wedstrijd.

Enkel Wout Van Aert bleef enigszins gespaard van lekke banden. Ploegleider Niels Albert koos opvallend voor de 'groene Michelin-banden'. Een slimme keuze, zo bleek achteraf, toen Van Aert de gouden medaille in ontvangst nam. 

De wereldtitel voor Sanne Cant kende na de knokpartij tussen de security en de entourage van Cant een wrange nasmaak. De broer van Cant en haar mecanicien hadden niet de juiste badge om de zone van het podium te betreden waarna het tot een handgemeen kwam tussen beiden. Ook manager Christoph Roodhooft en bondscoach Sven Vanthourenhout waren er bij betrokken.