Snowboard in Pyeongchang: Smits voor eremetaal en de comeback van de Flying Tomato

• 5 verschillende onderdelen bij mannen en vrouwen, Big Air is nieuwigheid

• 3 Belgische deelnemers, met Smits als grootste kanshebber op een medaille

• Flamboyante Shaun White keert terug uit pensioen in zijn jacht op een 3e gouden medaille

Het Bokwang Phoenix Park, door het jaar heen ook het toneel van de populaire Koreaanse serie Autumn in My Heart, zal tijdens de Winterspelen alle wedstrijden in de snowboardcompetitie verwelkomen, met uitzondering van de Big Air-competitie (die plaatsvindt bij het schansspringen).

Sinds 1998 is het snowboardaanbod op de Spelen alleen maar toegenomen. In Korea wordt de Big Air toegevoegd aan het programma, al nemen we wel afscheid van de parallelle slalom.

De snowboarders tonen in de halfpipe, eigenlijk een langwerpige kom, hun verschillende tricks. Ze krijgen 2 beurten om de jury te imponeren, hun beste score telt. Enkel de beste 12 mannen en vrouwen uit de kwalificaties mogen naar de finale.

De bekendste naam op de halfpipe is de Amerikaan Shaun White (foto onder). The Flying Tomato won goud op de Spelen van Turijn en Vancouver, maar bleef in Sotsji steken op een 4e plaats. Dat had normaal gezien zijn afscheid moeten zijn, maar vlak voor Pyeongchang maakte White een comeback. Met een perfecte score van 100 wist hij zich te plaatsen. De concurrentie is gewaarschuwd!

Die concurrentie komt wellicht van de Zwitserse titelverdediger Iouri Podladtchikov, bijnaam iPod, en van de Australiër Scotty James, die de laatste 2 WK's wist te winnen. Bij de vrouwen waren de Amerikaanse Kelly Clark en de Chinese Cai de afgelopen jaren de prijsbeesten.

In de slopestyle en Big Air-competitie moeten de snowboarders uitpakken met hun meest spectaculaire tricks en sprongen. Bij de slopestyle dalen ze hiervoor een parcours met schansen en andere hindernissen af, bij de Big Air zetten ze alles op één reusachtige sprong.

Voor België is dit wellicht dé grootste kans op een medaille, want met Seppe Smits hebben we een topkandidaat voor beide onderdelen. Smits is de regerende wereldkampioen slopestyle en was ook in 2011 de primus op het WK. Op het WK Big Air stond hij al 3 keer op het podium. Naast Smits doen ook Sebbe De Buck en Stef Vandeweyer (foto onder) mee aan beide disciplines.

De Amerikanen en Canadezen worden Smits' grootste uitdagers. Samen met de Scandinaven (onder meer de Fin Tonteri en de Noor Kleveland) domineren ze de competitie.

Een heel ander blik snowboarders trekken we open voor de snowboard cross en de parallelle reuzenslalom. Bij de snowboardcross dalen de mannen en vrouwen in groepjes van 5 à 6 af van een piste met vlagjes. De top 3 mag steeds een ronde verder. Twee "tijdritten" bepalen de samenstelling van de groepjes.

De Fransmann Vaultier veroverde 4 jaar geleden goud op dit onderdeel, maar de voorbije jaren kreeg hij vooral tegenstand van de Italiaan Visintin en de Australiër Pullin. Bij de vrouwen is het uitkijken of de Amerikaanse Jacobellis eindelijk een olympische titel kan bemachtigen. Ze gaf in 2006 het goud uit handen door een frivoliteitje en werd ook in Vancouver en Sotsji door pech achtervolgd.

In de parallelle reuzenslalom was Vic Wild in Sotsji de grote man, met dubbel goud. Nu kan hij door het schrappen van de parallelle slalom maar 1 titel verlengen. Dat zal hij dan ook nog eens moeten doen als "neutrale" sporter, want de in Amerika geboren Wild nam na zijn huwelijk met Alena Zavarzina (overigens de favoriete bij de vrouwen) de Russische nationaliteit aan (foto onder).