Vandenbempt: "Club Brugge zit nu officieel met een keepersprobleem"

• Club Brugge overrompelde Zulte Waregem in het slotkwartier, maar hét gespreksonderwerp in Brugge was de flater van doelman Hubert.
• Hein Vanhaezebrouck wordt stilaan weer helemaal zijn kritische zelve. Hij legt de lat hoger dan bij AA Gent.
• Sa Pinto heeft van Standard een ploeg gemaakt, die voetbalt naar het beeld van de coach.
• Yves Vanderhaeghe was wat Gent nodig had, maar voetballend is er nog veel werk. Iedereen verwacht meer spektakel.

Club Brugge won met 3-2 van Zulte Waregem, maar makkelijk was dat niet. Club was in een bepaalde periode heel slecht en daarna heel goed. Het publiek was eerst heel ontevreden en daarna euforisch.

Voor de rust deed Club aan de bal zowat alles verkeerd en zo werk je jezelf in nesten. Maar hoe de leider Zulte Waregem in het slotkwartier vermorzeld heeft, was verbluffend. Opeens was Limbombe onstuitbaar en Wesley beresterk. Beiden maakten een prachtig doelpunt. Een dergelijke overrompeling van een tegenstander heb ik dit seizoen nog niet gezien, moet ik zeggen.

Maar het gespreksonderwerp was de flater van doelman Hubert, waardoor Club bij wijze van spreken nu ook officieel met een keepersprobleem zit. Met twee jonge doelmannen die beiden al fouten hebben gemaakt en trainer Leko die opeens de afgeschreven doelman Butelle een oefenmatch liet spelen en zich gisteren en vorige week positief uitliet over zijn prestatie.

Dan weet je zo min of meer wat er op komst is en dat weten die jonge doelmannen ook natuurlijk. Daardoor krijgen ze niet bepaald nog meer vertrouwen, denk ik. En ik vind eerlijk gezegd Butelle een deel van het keepersprobleem.

De supporters scandeerden gisteren wel de naam van Butelle, maar ze zijn blijkbaar al vergeten dat hij vorig seizoen zeer middelmatig en lang niet foutloos is geweest. In die mate zelfs dat Michel Preud’homme hem bij de start van Play-off I uit de ploeg heeft gezet. Dus ook met Butelle: het kan vriezen of het kan dooien. Het is ook op lange termijn geen garantie dat het zoveel beter zal zijn in de goal van Club Brugge.

Anderlecht won wel makkelijk, maar trainer Hein Vanhaezebrouck was kritisch na de match. Daarmee wordt Vanhaezebrouck stilaan opnieuw helemaal zichzelf: openlijk kritisch zijn na een 4-0-zege.

Kritisch zijn over het niveau, over individuele spelers, over hun keuzes of omdat ze de juiste oplossingen niet vonden. Dat was hij in de moeilijke maanden bij AA Gent kwijtgeraakt. Ook bij Anderlecht begon hij discreet en positief. Een kwestie van het vertrouwen dat al broos was niet te beschadigen.

Maar om maximaal te presteren moet Vanhaezebrouck zichzelf kunnen zijn. Zoals iedereen. Hij is openlijk kritisch voor Onyekuru, die altijd verkeerd lijkt te lopen. Dat is toch de topschutter van Anderlecht. Maar Vanhaezebrouck is ambitieus. Hij legt de lat eigenlijk hoger dan bij AA Gent, want hij heeft meer kwaliteit ter beschikking.

Hij is vaak hard voor spelers, maar de spelers die slim zijn en het aankunnen zal hij een stuk beter maken. Dat is bij Gent gebleken. Het is daarvoor dat hij naar Brussel is gehaald. Overigens had hij gelijk: zijn ploeg presteerde gisteren heel gewoon.

Of Standard na de zege tegen Genk opnieuw is gelanceerd, daar steek ik mijn hand toch niet voor in het vuur. Dat hebben we al een paar keer gedacht dit seizoen.

De vraag is of de Rouches ook oplossingen zullen vinden tegen ploegen die verdedigend komen spelen. Ploegen die verdedigen zoals zijzelf: met een laag blok. Want Standard blijft voor zijn offensieve impulsen toch afhankelijk van individuele flitsen zoals gisteren van Edmilson en Mpoku.

Maar oké, in de prestatie tegen Genk zat heel veel: een goed strijdplan om Genk te ontwrichten, met weinig ruimte voor Genk en solidariteit achteraan met Luyindama, een rots. Agbo is een revelatie op het middenveld, Orlando Sa werkt en weegt en Mpoku is een leider in alle betekenissen van het woord.

Sa Pinto heeft er in elk geval een ploeg van gemaakt. De ploeg voetbalt naar het beeld van de coach: met passie, een groot hart, fysiek in orde en zeker ook individueel talent. Maar garanties zijn er niet. Want zondag heet de tegenstander Antwerp en die doen precies hetzelfde. Een ploeg die ook verdedigt. En dan is het weer veel moeilijker. Maar Anderlecht is wel gewaarschuwd woensdag in de beker.

De cijfers van AA Gent spreken ook voor zich. Vijf overwinningen op zeven wedstrijden. Zestien punten. Op twee punten van de vierde plaats. Twee maanden geleden had niemand dat durven te dromen bij AA Gent.

Yves Vanderhaeghe was precies wat de spelers en de hele club eigenlijk nodig hadden na de intense jaren onder Vanhaezebrouck. Zoals ik eerder al zei, iedereen werd onder Vanhaezebrouck voortdurend onder druk gezet. Op en naast het veld. Als het goed gaat noemen ze dat een houvast, als het slecht gaat noemen ze dat een keurslijf. Zo gaat dat in het voetbal.

Vanderhaeghe heeft rust gebracht, voelt het goed aan en geeft vertrouwen en vrijheid. Dat heeft deze groep duidelijk doen opleven. Maar ik moet zeggen dat er nog wel veel werk te wachten staat, want voetballend was Gent niet goed en dat was niet voor het eerst de voorbije weken.

Het waren flitsen die het verschil maakten. Veel plezier valt daar niet aan te beleven als je naar het spektakel kijkt. En Gent heeft de voorbije jaren toch een reputatie opgebouwd van aanvallend en aantrekkelijk voetbal.

Vanderhaeghe heeft dat voor alle duidelijkheid ook al gebracht bij KV Oostende of KV Kortrijk. Maar dat moet wel opnieuw gaan gebeuren, want zodra Gent opnieuw in de top zes staat, denk ik wel dat voorzitter Ivan De Witte ook spektakel wil. Iets meer toch.

Peter Vandenbempt