Puskas had een van laatste interviews met Weber: "Hij had nog steeds die gloed"

“De dagen na het interview heb ik hem op WhatsApp nog foto’s gestuurd van ons bezoek. Twee weken geleden had ik nog gekeken of hij nog actief was. Ik heb nog gedacht om hem een bericht te sturen. Nu heb ik spijt dat ik het niet gedaan heb."

"Toen ik vanochtend het nieuws hoorde, vond ik het triest en jammer voor hem, vooral omdat hij hoopte om nog iets langer door te kunnen gaan.”

Rik Van Puymbroeck blikt voor ons terug op zijn bezoek aan de sympathieke goaltjesdief. "De volgende editie van Puskas zou volledig ophangen aan de penalty. En daarin kon de Röthlisberger-fase natuurlijk niet ontbreken, tegen Duitsland in de 1/8e finales van het WK 1994. We wisten wel dat hij ziek was, maar de aanleiding voor het gesprek was de strafschop.“

“"Kom maar af", zei hij. Al zei hij er meteen bij dat hij maar 2 uur kon praten. "Want ik ben ziek en moet dan rusten". We wisten dat wel, maar we hadden op dat moment niet door dat we een van zijn laatste interviews kwamen doen.”

“Het gesprek ging in eerste instantie over de bewuste penaltyfase, maar al heel snel begon hij zelf over de ziekte te praten. Al haalde hij binnen die 2 uur ook heel graag zijn voetbaltruitjes van bij Cercle en de Rode Duivels boven.”

"Hij was ondertussen al een paar jaar weg uit België en ik denk niet dat er vanuit Kroatië al veel journalisten over de vloer waren geweest. Hij vond het Belgische bezoek heel tof. Ik denk niet dat er buiten een cameraploeg al een Belgische journalist was geweest. Hij keek met heel veel plezier op zijn Belgische periode terug."

"Vooral op zijn tijd bij Cercle. Hij kwam ook heel graag terug naar België. Hij had een grote link met België door het feit dat hij er lang gewoond heeft. Op zijn "Weberiaans" sprak hij ook Nederlands. En hij was ook nog vertegenwoordiger in Kroatië voor een West-Vlaamse firma. Hij reed nog met een wagen met een Belgische nummerplaat."

"Ik weet dat toen het interview verschenen was, ze op Cercle in minuut 9 applaudisseerden. Dat was zijn rugnummer."

"Weber was op het moment van ons interview niet meer in behandeling. Zijn kanker was in augustus 2014 vastgesteld, ook met uitzaaiingen op de beenderen."

"Hij had allerhande therapieën achter de rug. In het begin van het jaar had hij te horen gekregen dat het uitzichtloos was. Als laatste strohalm keerde hij zich terug op de natuur, met homeopathische middelen. Daar had hij zijn hoop op gesteld. Toen ging hij ook wandelen in de bossen met een priester uit de buurt."

"Weber stond bekend als een optimist. De dokters hadden hem in 2014 nog 2,5 jaar gegeven. Hij hoopte daar nog 2,5 jaar bij te doen. “Ik ben een optimist, alles is open", klonk het. Hij hoopte nog enkele jaren te kunnen leven, al wist hij dat het een moeilijke strijd was. Nog enkele jaren leven was zijn hoofddoel. Maar geen plannen meer. Hij was ook heel blij dat hij nog grootvader geworden was.”

"Zijn vrouw vond het heel moeilijk. Maar ze was open en warm naar ons toe en behandelde Josip met de beste zorgen. Zoals we het gezin-Weber kenden vanuit de tijd van het bewuste filmpje met Carl Huybrechts voor de Gouden Schoen (zie onder). Je herkende nog de warme gloed in zijn ogen. De gloed die hij ook had in interviews nadat hij gescoord had."

Van Puymbroeck toonde Weber nog een YouTube-filmpje van Raymond van het Groenewoud die over Weber zong. "Josip kende het nog, al was het al lang geleden en een beetje vergeten."

"Wat ik me sportief herinner, zijn de 5 doelpunten tegen Zambia. Weber was altijd iemand die veel scoorde en alleen maar wilde scoren. Dat werd hem misschien wel verweten. Hij had alleen oog voor de goal, was niet bezig met assists. “Ik ben spits, dus ik moet scoren”, zei hij nog."

U kunt de volledige uitzending van Belga Sport over Josip Weberbekijken op VRTNU: https://www.vrt.be/vrtnu/a-z/belga-sport/1/belga-sport-s1a18/#