Ga naar de inhoud

meest recent

      Sportpsycholoog over videoref: "Je eigen beslissing herroepen is erg moeilijk"

       ma 30 oktober 2017 17:00
      Het systeem van de videoref kent nog heel wat kinderziektes.
      In de discussie rond de videoref wordt vaak verwezen naar andere sporten zoals hockey of rugby. Werkt het systeem daar anders of moet de voetbalwereld vooral de hand in eigen boezem steken? Sporza vroeg het aan een sportpsycholoog en een topscheidsrechter in het hockey.

      In het huidige systeem heeft de videoref een adviserende rol. Hij maant de hoofdscheidsrechter op het veld aan een fase te herbekijken, maar heeft geen beslissingsmacht. Volgens sportpsycholoog Jef Brouwers is dat een manco van het huidige systeem. 

      "Een beslissing herroepen is vanuit psychologisch standpunt een zeer complexe situatie. Het is sowieso moeilijk om aan mensen te zeggen dat ze fout zijn. Om dat over jezelf te zeggen is extra complex", zegt Brouwers.

      "De hoofdscheidsrechter moet eerst beslissen of hij wil ingaan op het signaal van een videoref dat hij misschien fout was. Daarna moet hij eventueel een fout toegeven. En dat allemaal in een stadion en op een paar seconden tijd. In het hockey is de videoref de baas. Dat is duidelijk."

      Dat laatste klopt niet helemaal. "Ook in het hockey is de veldscheidsrechter de eindverantwoordelijke, maar in praktijk gebeurt het zelden of nooit dat een beslissing van de videoref niet wordt gevolgd", zegt Laurine Delforge, internationale topscheidsrechter in het hockey (foto).

      Tijdsstraffen voor spelers en trainers bij protest

      Het verschil tussen voetbal en hockey zit volgens Laurine Delforge en Jef Brouwers eerder in de fair play en de manier waarop met de beslissingen van scheidsrechters wordt omgegaan. "Ik word regelmatig gevraagd om te gaan spreken over de houding van ouders of coaches in het jeugdvoetbal. Dat is toch een teken aan de wand? Er is een probleem", zegt Brouwers (foto). 

      "Er moet vanuit de clubs meer op worden gewezen dat het gedrag van sommige personen de grenzen overschrijdt, vind ik. Grenzen die een gewone mens wel zou respecteren."

      Dat laatste gebeurt al in het hockey. "Sommige clubs in België organiseren (verplichte) theoretische testen voor spelers over respect voor de scheidsrechter", zegt Delforge.

      "Bovendien zijn de kaarten in het hockey een belangrijker wapen om protest in de kiem te smoren. Aan die kaarten zijn tijdsstraffen verbonden. Ook als een hockeytrainer in België een gele kaart krijgt, dan moet in zijn plaats een speler vijf minuten naar de kant. Dat heeft meer impact dan een trainer naar de tribune te sturen."

      "Als iemand anders dan de aanvoerder komt protesteren, dan wordt er meteen met kaarten (en dus tijdstraffen) gezwaaid. Dat draagt volgens mij wel bij tot meer respect en fair play in het hockey."

      "Al moet ik ook wel zeggen dat de druk in het hockey aan het groeien is nu de sport in 15 jaar bijna drie keer zo groot is geworden in België. De belangen worden groter en dat voel je."