"Zoals de kaarten nu liggen, zet ik AA Gent bijna naast Anderlecht"

AA Gent heeft zijn ambitie klaar en duidelijk uitgesproken en dat juich ik toe. De trainer en de voorzitter hebben gezegd: wij gaan voor de titel. Ik denk dat dat geen grootspraak is. Ik denk dat dat een gerechtvaardigde ambitie is.

Gent heeft op enkele concurrenten al een beetje voorsprong genomen met toch redelijk geslaagde investeringen in de winterstop. Dan denk ik aan spelers zoals Kalinic en Kubo. Zij zijn nu meer gerodeerd in het voetbal van Vanhaezebrouck en de Belgische competitie en zullen nog meer renderen.

AA Gent is in de breedte ook een beetje versterkt. Het uitvallen van Foket, die niet echt vervangen is door hetzelfde type, zou wel een probleem kunnen zijn. En ik heb Vanhaezebrouck nog al horen klagen over een gebrek aan efficiëntie achterin. Dat moet in principe opgelost worden.

AA Gent haalde in bepaalde wedstrijden al een hoog niveau en heeft daar nog flink wat kwaliteit aan toegevoegd.

Met de komst van Marcq heeft het ook mentaliteit, leepheid en ervaring gehaald. Marcq is een van de betere en misschien meest onderschatte spelers in onze competitie.

Dan denk ik: dat zijn toch weer goeie doelgerichte transfers. Zoals de kaarten nu liggen, schuif ik AA Gent toch redelijk dicht tegen Anderlecht, om niet te zeggen er misschien bijna naast.

Ik heb steile verwachtingen voor Racing Genk. De uitgesproken ambitie van Genk is de top 3. Dat is geen grootspraak en is misschien wel realistisch. Ik zet hen vrij hoog in het klassement.

Het was een van de spectaculairste ploegen van vorig seizoen. Het bracht uitstekend voetbal, maar het heeft zichzelf eigenlijk niet beloond door een gebrek aan efficiëntie achterin en voorin.

Het heeft ook geen Europese belasting. Dat kan in de strijd voor Play-off I zeker een belangrijke factor zijn tegenover bijvoorbeeld Zulte Waregem.

Genk heeft ook zijn kern behouden. De as van de ploeg is gebleven. Het is Castagne kwijt, maar heeft met Maehle een vervanger. Het moet wel blijken of de ene Australische doelman (Vukovic) even goed is als de andere (Ryan).

Genk kan dus voortbouwen op wat Stuivenberg al een half jaar heeft kunnen creëren. Ze moeten niet opnieuw beginnen. En er moet ook geen kleedkamer opgekuist worden zoals dat de voorbije twee jaar het geval was.

Ik verwacht dat Trossard zal ontbolsteren en het is belangrijk dat Pozuelo blijft en dat met zijn volle goesting doet. Als een speler kan terugkeren naar de Primera Division, dan is het niet makkelijk om de knop om te draaien.

Er is wel één waarschuwing: vergeet Play-off II. Alles wat Genk daar gepresteerd heeft, moeten ze vooral vergeten. Hoe je het ook draait of keert: dat heeft straks niets vandoen met de strijd voor Play-off I in de reguliere competitie.

Maar wat dat betreft is die ontnuchterende nederlaag tegen Oostende in de finale voor Europees voetbal een soort wake-upcall geweest. Dat heeft hen geleerd dat ze niet mogen blindstaren op Play-off II.

Standard heeft na enkele moeilijke jaren blijkbaar gekozen voor een terugkeer naar het vrij succesvolle verleden, al is Sa Pinto als coach een vraagteken. Zijn cv laat niet vermoeden dat hij stabiliteit en continuïteit brengt. Hij heeft de voorbije jaren veel clubs gehad.

Maar volgens wat ik hoor en zie brengt hij wel datgene waar Standard de voorbije jaren nood aan gehad heeft: een ijzeren hand, discipline in de kleedkamer en veeleisendheid in de kleedkamer en op het veld.

Een ploeg als Standard kan het zich niet veroorloven om Play-off I voor de derde keer op een rij niet te halen. Alleen moet blijken of Sa Pinto naast zijn grinta Standard ook tactisch wat kan bijbrengen. 

Pocognoli en Mpoku zijn de meest opmerkelijke transfers. Als ze op hun best zijn, dan betekenen die spelers een meerwaarde en brengen ze leiderschap op het veld en in de kleedkamer. Maar de voorbije jaren zijn ze in het buitenland niet zo succesvol geweest.

Vorig jaar was het centrale middenveld toch een probleem bij Standard. Daar heeft het talloze combinaties uitgeprobeerd en het heeft nooit echt gewerkt. Maar in de voorbereiding heeft Agbo daar wel al indruk gemaakt.

Ook belangrijk: de terugkeer van Dossevi op zijn beste niveau. Dat was twee jaar geleden op zijn positie ook een van de beste spelers in onze competitie. Als hij zijn niveau haalt, dan kan Standard stappen zetten.

Belfodil is nog een vraagteken. Hij was vorig seizoen toch een van de belangrijkste spelers. Tijdens de winterstop was er al veel dispuut over zijn toekomst en ik weet niet hoe zijn gemoedstoestand nu is.

Standard heeft Belfodil of een spits van dat niveau nodig om zijn doelstellingen te halen. Het is een cliché, maar Standard heeft nood aan enkele goeie resultaten in het begin van het seizoen, zodat de tent eind september niet weer op zijn kop staat.

De disputen van vorig jaar met Ferrera, Renard en Van Buyten zouden verdwenen moeten zijn. Er is nu een vrij duidelijke lijn rond het sportieve beleid.

Er zou minder interne wrevel moeten zijn en dat zou de rust moeten bevorderen. Of dat op het veld meteen zal resulteren in een zekere plaats voor Play-off I, dat durf ik niet te zeggen.