"Deze Tour zal niet met gouden letters in de geschiedenisboeken geschreven worden"

Chris Froome won zonder te imponeren zijn vierde Tour, maar we kunnen hem niets verwijten. Hij heeft het beste en rijkste team en de beste ploegmaats. Samen hebben ze de Tour volledig in hun greep gehouden, verlamd zelfs.

Froome reed altijd berekend. Bergop heeft hij niets speciaals getoond, terwijl hij vorig jaar bijvoorbeeld nog aanviel in de afdaling. Dat hij won, komt omdat de tegenstand maar licht afweergeschut was, zoals een krantencollega het samenvatte.

Het was een kleine Tour, die zeker niet met gouden letters in de geschiedenisboeken geschreven zal worden.

Toch had het allemaal anders kunnen lopen. Sagan heeft vorig jaar 300 keer aangevallen en was onvermoeibaar. Hij gaf extra piment aan de Tour. Nu werd hij uitgesloten na een heel felle discussie.

Ook Valverde had, na het falen van Quintana een rol kunnen spelen in "zijn" Pyreneeën. Maar hij viel al in de openingstijdrit uit. Porte volgde later zijn voorbeeld. Hij zou de Tour niet gewonnen hebben, maar hij had wel een grote tegenstander kunnen zijn voor Froome.

Dat we het nu meer hebben over de renners die we gemist hebben dan over de renners die er wel waren, zegt natuurlijk ook veel.

De Belgen reden geen anonieme Tour, maar bleven wel met lege handen achter. Pauwels, Bakelants en De Gendt toonden veel aanvalslust, Van Avermaet werd in Rodez op zijn waarde geklopt, Keukeleire vergiste zich van rotonde in de finale, Gilbert was niet top en ook Wellens gaf op. Zo was het altijd wel iets.

Andere Belgen, zoals die van Wanty, konden zich maximaal tonen in de vlucht van de dag, terwijl nog anderen, zoals Naesen, in een keurslijf gedwongen waren omdat ze moesten werken voor een kopman.

Geen spannende Tour dus, maar misschien biedt de toekomst beterschap. Want we worden - dat is typisch menselijk - moe van mensen die té succesvol zijn. Dat was zo bij Indurain, Armstrong en zelfs Hinault en is nu zo met Froome.

De naam die steeds valt als uitdager voor de Brit is die van Tom Dumoulin. Eén jaar op voorhand wordt er nu al druk op zijn schouders gelegd. Maar het is niet omdat hij de Giro heeft gewonnen dat hij het ook kan klaren in de Tour.

Dumoulin heeft wel één pluspuntje: hij is een goeie tijdrijder. En de geschiedenis heeft bewezen dat je daar goed moet in zijn om de Tour te kunnen winnen. Dat is een sprankeltje hoop.

Dumoulin zegt zelf wel dat hij zijn deelname laat afhangen van het aantal tijdritkilometers in de Tour. Als dat er weer te weinig zijn, twijfelt hij of hij meedoet.

Christophe Vandegoor