Retour 3 juli 1994: Nelissen komt zwaar ten val na botsing met politieman

Wilfried Nelissen mocht in 1994 in de Belgische driekleur naar de Ronde van Frankrijk. De sprinter wou zijn nationale trui graag een paar dagen inruilen voor een geel exemplaar. Een jaar eerder reed de Belg al eens drie dagen in het geel.

Maar de droom van Nelissen spatte op honderd meter van de streep uit elkaar. De eerste rit in lijn draaide uit op een massasprint. De Belgische kampioen deed mee voor ritwinst, maar een achteloze politieagent strooide roet in het eten.

De man wou een foto nemen en Nelissen kon de agent niet meer ontwijken. Hij smakte bijzonder hard tegen het asfalt en nam onder anderen Jalabert en Fontanelli mee in zijn val.

Het verdict voor Nelissen was hard. Hij werd naar het ziekenhuis gebracht met een hersenschudding en moest de strijd staken. Fontanelli kwam er als bij wonder met enkele blutsen vanaf. Het grootste slachtoffer op 3 juli 1994 was Laurent Jalabert. De Fransman liep verschillende breuken op en zou pas in oktober weer op een fiets kruipen.

Na de zware valpartij en zijn lange revalidatie zei Jalabert het rasechte sprinterswerk vaarwel. De Fransman werd een completere renner en kon plots ook bergop prima uit de voeten. In 1995 won hij bijvoorbeeld de Vuelta. In 2002 hing hij uiteindelijk zijn fiets aan de haak.

In de Tour van 1998 werd Jalabert bij een dopingtest wel positief bevonden op epo. Dat nieuws kwam wel pas in 2013 aan het licht.

De carrière van Wilfried Nelissen duurde heel wat minder lang. In 1995 werd hij wel opnieuw Belgisch kampioen, maar in 1996 was hij opnieuw betrokken bij een ongeval. Hij reed tijdens Gent-Wevelgem tegen een paaltje en brak daarbij zijn dij- en scheenbeen.

Hij werd nooit meer de oude en besloot in 1998 te stoppen met wielrennen.