Retour 1 juli 1995: "droge" Durand verrast "natte" favorieten in proloog

In de jaren 90 is Jacky Durand een van de toonaangevende Franse renners. Hij kan niet bepaald goed klimmen, is niet echt pijlsnel en ook geen vriend van de klok. Toch fietst hij een schitterend palmares bij elkaar, met als hoogtepunt zijn zege in de Ronde van Vlaanderen in 1992.

Die winst kwam toen als een complete verrassing. Net zoals zijn proloogzege in de Tour in 1995. Durand had het jaar ervoor dan wel al een rit in de Ronde van Frankrijk gewonnen, als een echte tijdritspecialist staat hij ook niet bekend.

Grote favoriet in Saint-Brieuc is Chris Boardman, die een jaar eerder de concurrentie weggeblazen had in de proloog en de regerende wereldkampioen tijdrijden. Alex Zülle, Miguel Indurain en Thierry Marie moeten zijn uitdagers worden.

Maar het draait anders uit. Jacky Durand is als een van de eersten van start gegaan, toen het wegdek nog droog lag. De toppers moeten in de regen van start gaan en zijn zo kansloos.

Boardman legt zich niet zomaar neer bij een zege (en gele trui) voor Durand. Hij neemt te veel risico's, gaat tegen de vlakte en kan meteen naar huis. Later zal hij wel nog twee keer de proloog winnen én het werelduurrecord verbreken.

Jacky Durand zal uiteindelijk twee dagen de gele trui dragen en afgewisseld worden door zijn landgenoot Laurent Jalabert. In 1998 wint hij nog een derde etappe in de Tour, maar daarna gaat zijn carrière stilletjes bergaf. Op zijn 37e rijdt hij een laatste seizoen in het profpeloton, voor Landbouwkrediet.