Ga naar de inhoud

Jonge Belgische hockeydoelvrouw D'Hooghe: "Heb leren leven met MS"

 di 20 juni 2017 13:48
Aisling D'Hooghe is al van haar zes jaar MS-patiënte.
De Red Panthers spelen vanaf overmorgen de halve finales van de World League hockey in eigen land. Doelvrouw Aisling D'Hooghe, nog maar 22 maar al goed voor 134 selecties, onthulde aan de vooravond een geheim: ze heeft al van kindsbeen af multiple sclerose (MS). "Ik leid een volledig normaal leven", zegt ze in Le Soir.

D'hooghe kwam op 17-jarige leeftijd voor de Spelen van Londen 2012 in het doel terecht en ze staat daar nog steeds. Blijkt nu dat ze al die jaren iets voor zich heeft gehouden.

"Omdat ik geen zin had om het beeld van de mensen over mij te veranderen en ik op dezelfde manier wilde behandeld worden als elke andere Red Panther. Ik heb met mijn ziekte leren leven."

Toen ze 6 jaar was, sloeg de ziekte hard toe: ze zag dubbel, kon niet meer praten en was haar evenwicht kwijt. Ze lag maanden in het ziekenhuis, pas na een lange tijd en een hele batterij tests viel het verdict: MS. De oorzaak van de chronische, neurologische ziekte is onbekend en tot op heden bestaat er ook geen genezing, maar MS is niet besmettelijk en de meeste lijders hebben een normale tot bijna normale levensverwachting.

"Wil boost geven aan andere MS-zieken"

In Le Soir zegt ze waarom ze nu wel naar buiten komt met het nieuws dat ze aan de aandoening lijdt: "Ik denk dat mijn getuigenis andere mensen die de ziekte hebben een boost kan geven."

"Ik hoop hen ervan te overtuigen dat je een geheel normaal leven kan leiden, ook als je topsporter bent of geen alledaagse job hebt. Ik hoop dat dat een positieve impact heeft."

"Neem medicatie"

D'Hooghe legt uit hoe ze omgaat met haar ziekte: "Ik wil benadrukken dat ik volledig hersteld ben van die eerste aanval. Ik heb ook nog nog zoiets gelijkaardigs meegemaakt."

"De dokters hebben me steeds aangeraden om zoveel mogelijk te sporten. Ik heb nog af en toe opstoten, maar ik leef helemaal normaal. Hoewel ik natuurlijk sinds die periode medicatie neem."

"Ik word heel goed opgevolgd, elke drie maanden onderga ik een MRI-scan en neurologische en cognitieve testen."

"Ploegmaats dankbaar"

Hoe gaan haar ploegmaats van de nationale ploeg ermee om? "Heel normaal. Zes maanden geleden heb ik het aan de hele groep verteld, toen de coach aan iedereen vroeg om iets persoonlijks te onthullen. Wie het nog niet wist, heeft zijn houding tegenover mij niet aangepast. Daarvoor ben ik hen dankbaar."