Broos en co onthaald in Kameroen: "Thuiskomst Mexico 1986 was er niks tegen"

Uit binnen- en buitenland, van alle kanten wordt Hugo Broos bewierookt: hij bezorgde uit het niets een jeugdig en nieuw Kameroen voor het eerst in 15 jaar de Afrika Cup.

Jan Mulder plaatste hem in Extra Time boven de allergrootste Belgische coaches. Broos reageerde bescheiden: "Ik voel me wat ongemakkelijk bij zoveel lovende woorden."

"Ik begin nu pas echt te beseffen wat we verwezenlijkt hebben. Op het moment zelf is iedereen blij. Maar pas als je daarna de reacties bekijkt en gisteren ook onze thuiskomst ervaart, sijpelt het door."

"Het was één gekte van aan de luchthaven tot het hotel. Iedereen wil je feliciteren. Het is allemaal zoveel om te zeggen wat er gebeurt. Dan pas begin je te beseffen: "Tiens, ik heb precies iets uitzonderlijks gedaan.""

Hoe vierden de Kameroeners de thuiskomst? "Het was één gekte van mensen die op de autobus springen. Ze willen de beker vasthouden, al kan dat niet. Maar ze kloppen op de ruiten. Je ziet zotte taferelen langs de weg. De mensen lopen kilometerslang met de bus mee. Het is heel kleurrijk natuurlijk, zoals Afrika sowieso is."

"Met de politie daartussen is het één chaos. Het is te veel om te beschrijven, maar fantastisch om te zien. Het is uniek: wij hebben de thuiskomst van Mexico 1986 meegemaakt (toen de Rode Duivels vierde werden), maar eerlijk gezegd: dat was niks tegen wat ik gisteren allemaal zag." De busrit van 25 km duurde zo geen 30 minuten maar 4 uur.

Broos kende als coach successen in België met drie titels en twee bekers. Maar de Afrika Cup overstijgt dat allemaal: "Dit is de top. Daar kan niks tegen op. Dit is op het hoogste niveau een prijs halen, die dan nog zoveel weerklank heeft. Dit is voor mij het toppunt van mijn carrière is."

Broos was de laatste jaren uit beeld verdwenen in België. Is dit zijn revanche? "Dat zou ik zo niet noemen, maar ik vind wel dat er heel weinig respect was voor Hugo Broos de laatste jaren in België."

"Ik wou absoluut geen trainer worden van Club Brugge of van Anderlecht, ik wist ook wel dat dat niet meer kon. Maar als ik zie hoeveel Belgische clubs de laatste jaren in de problemen hebben gezeten, dat men dan nooit eens dacht aan mij, dat was voor mij een grote verrassing. Hiermee laat ik misschien zien wat ik in mijn mars heb."

De Afrika Cup heeft Broos (64) wel wat kilo's gekost. "Je wordt een maand geleefd op zo'n Afrika Cup. Het is enorm druk, je moet van hot naar her."

"Je hebt ook de druk van de wedstrijden en de druk van het land. We voelden goed wat men in Kameroen van ons verwachtte in Gabon, ook al vond ik dat dat in het begin van het toernooi niet realistisch was. Toch wilde men absoluut de Afrika Cup winnen, want het was 15 jaar geleden. Die druk voel je en dat doet iets met een mens. Ik ben nu ook heel blij, dat het stilaan weer naar het gewone leven gaat."

• de toekomst: "De toekomst voorspellen is heel moeilijk. De kwalificatie voor het WK 2018 wordt heel moeilijk, we staan 4 punten achter op Nigeria. De wedstrijden in september tegen Nigeria hier en uit worden van cruciaal belang. In 2019 wordt de Afrika Cup in Kameroen georganiseerd, maar of men dat nog met mij wil doen, weet ik niet. Mijn contract loopt af in februari 2018. Maar als ik de kans krijg, zou ik dat nog wel doen. Maar ik wil niet te ver vooruitkijken en genieten van deze schitterende overwinning."
• Belgische clubs: "Ik weet niet of Belgische clubs nog aan mij zullen denken, dat zien we wel. Ik sta open voor alles. Maar ik ga het ook geen jaren meer volhouden. Mijn carrière liep al stilaan naar het einde. Het zal eens moeten ophouden en het einde komt steeds dichter."

Hugo Broos blijft nog even tussen de festiviteiten in Kameroen. "Woensdag worden we ontvangen door de president van het land. Donderdag neem ik de terugvlucht naar België."

Sinds de Afrikz Cup is Hugo Broos wereldberoemd in Kameroen. Of is het Hugo "Bros"?