Vandenbempt: "Hoe lang gaat Weiler nog herhalen dat er nog veel werk is?"

• Anderlecht had net als een paar weken geleden thuis tegen Westerlo makkelijk kunnen verliezen.
• Anderlecht heeft een vreemde evolutie doorgemaakt, maar het voetbal is matig geworden.
• Zulte Waregem is na de rust geklopt door een betere ploeg.
• Als individuele spelers een hoog niveau halen, blijft het systeem van Vanhaezebrouck moeilijk af te stoppen.

Anderlecht is de nieuwe leider in de competitie na de late 1-0-zege tegen Lokeren. Maar er was weinig reden voor een groot feest in het Astridpark.

Want Anderlecht had net als een paar weken geleden thuis tegen Westerlo makkelijk kunnen verliezen. Als Lokeren in het vierde kwart beter had afgewerkt en als scheidsrechter Dierick natuurlijk die overduidelijke strafschop had gefloten.

Op dat soort momenten zou ik toch eens graag van hem horen hoe hij erin slaagt om zo'n fase toch anders te beoordelen. Daar kan ik eerlijk gezegd met mijn verstand niet bij.

Maar goed, Anderlecht heeft de voorbije weken een vreemde evolutie doorgemaakt. In het begin van het seizoen was er veel spektakel: ze maakten zelf veel doelpunten, maar incasseerden er ook veel. Dat was het nieuwe Anderlecht in afwachting van wat defensieve stabiliteit. Er waren veel offensieve uitblinkers: zoals Stanciu, die bij zijn debuut indruk maakte.

Maar ondertussen is daar weinig van overgeschoten, moet ik zeggen. Er is nu een betere, stabielere organisatie, maar het voetbal is toch matig geworden. Ook twee weken geleden bij Standard: weinig ideeën, geen herkenbare aanvalspatronen, het is rekenen op een individuele klasseflits en het verbluffende torinstinct van die Teodorczyk.

Dat soort Anderlecht hebben we de voorbije jaren toch al te vaak en te veel gezien. Veel succes heeft dat aan de streep nog niet opgeleverd. Zoals coach Weiler het blijft herhalen (ik vraag me af hoe lang nog): er is nog veel werk ondanks de leidersplaats.

Anderlecht neemt de koppositie over van Zulte Waregem, dat met een duidelijke 3-0 verloor bij Gent. Die cijfers spreken voor zich: in de tweede helft werd Zulte Waregem geklopt door een betere ploeg. Dat gebeurt in de sport, het is ook niet erger dan dat.

Zulte Waregem mag zeker ook de eerste helft onthouden. Waarin het met veel lef als een waardige leider AA Gent op eigen veld hoog is gaan zoeken en vastzetten. Het had de controle over de wedstrijd.

In de tweede helft was dat moeilijker, omdat er die vroege tegengoal was. Het tempo van Gent lag te hoog voor Zulte Waregem. En een paar voortrekkers haalden niet hun gebruikelijke niveau. Aan de bal was het bijzonder weinig, er werd onvoldoende goed in de organisatie verdedigd en dan hadden het er voor Gent meer dan drie kunnen zijn.

De conclusie is toch na tien speeldagen: 20 punten, tweede in de stand, veel goals gemaakt, vaak heel goed gevoetbald, dan kan Zulte Waregem op dit moment enkel tevreden zijn.

Gent-coach Hein Vanhaezebrouck zei achteraf dat het vooral belangrijk was om te winnen, omdat Zulte Waregem nu eenmaal al vijf punten voorstond in de stand.

Maar wat ik al zei: elke keer wanneer AA Gent niet kan winnen - vorig jaar was dat zo en dit jaar is dat zo - wordt het systeem van Vanhaezebrouck in vraag gesteld. Is het uitgewerkt?

Er wordt gezegd dat coaches als Michel Preud'homme met Club, Mazzu met Charleroi en gisteren tot aan de rust ook Dury een soort antigif hebben gevonden, waardoor ze het systeem kunnen neutraliseren.

Omdat ze enkele wedstrijden niet hebben verloren of zelfs hebben gewonnen. De succesformule zou enkel nog in Europa werken, omdat Gent daar nog veel ploegen kan verrassen.

Maar kijk, om te beginnen heeft elk van die wedstrijden zijn eigen verhaal, waarin details vaak het resultaat hebben bepaald. En individueel moeten spelers natuurlijk een hoog niveau halen, zoals Simon en Van Der Bruggen na de rust. En als dat het geval is, dan denk ik dat er voorlopig weinig vragen gesteld moeten worden bij het systeem van Vanhaezebrouck. Dat blijft dan moeilijk af te stoppen en een lust voor het oog.