Ga naar de inhoud

"Sagan is geen gewone" en "We hebben ons niets te verwijten"

 zo 16 oktober 2016 17:24
De Belgen hebben het WK in Qatar gedomineerd, maar konden hun numerieke overwicht niet omzetten in een wereldtitel. De ontgoocheling overheerst, maar "wat moesten we anders gedaan hebben?", zegt Greg Van Avermaet. "Misschien was dit het hoogst haalbare", denkt Naesen.

Van Avermaet: "We hebben ons niets te verwijten"

Greg Van Avermaet was naast Tom Boonen de tweede kopman van de sterke Belgische ploeg. Hij counterde in de finale de aanval van Niki Terpstra en eindigde uiteindelijk nog net in de top 10.

"Het was niet makkelijk. Misschien beter de koers wat vroeger opengebroken. We hebben de koers in handen genomen om niemand meer te laten terugkomen en dan was het aan Tom om het af te maken."

"Tom rijdt een goeie sprint, maar zijn ketting springt nog een beetje over. Tja, dat is koers natuurlijk", zegt de olympische kampioen.

Kon Van Avermaet niet nog iets doen voor Boonen? "Daar heb ik nog aan gedacht, maar ik was naar Terpstra aan het kijken. Toen ging Leezer en die verraste me een beetje. Daarna probeerde ik nog op te schuiven, maar het ging zo snel en vanuit tiende positie... Het was moeilijk om dan nog de sprint aan te trekken."

"We hebben koers in handen genomen en hebben alles gedaan om wereldkampioen te worden. We hebben ons niets te verwijten. Waar we moesten zijn, daar waren we met 6 man. Stuyven, Keukeleire en Naesen hebben een superkoers gereden."

"Als je hier wint, dan is iedereen lyrisch. Maar als je niet wint, dan ben je ontgoocheld. Maar we konden moeilijk anders, je kunt mannen als Sagan en Cavendish er niet afrijden op zo'n parcours. Wat moesten we anders gedaan hebben?"

Roelandts: "Sagan is natuurlijk gene gewone"

Jürgen Roelandts moest in de slotfase de kloof op de ontsnapte Leezer nog dichten en kon dus niet echt de rode loper uitrollen voor Boonen. "Ik was aan het wachten op de andere landen maar het probleem is natuurlijk dat we de hele wedstrijd al in handen hadden genomen en iedereen keek naar ons. "

"Eigenlijk was het een sprint om van achteruit te komen, maar we hadden geen keuze. Heel spijtig, want als ik mij had kunnen sparen tot op 500 meter van de finish, dan kan ik zelf aanzetten met Tom in mijn wiel."

Roelandts zag uiteindelijk Sagan de perfecte sprint rijden. "Hij kwam van achteruit en zo moest de sprint eigenlijk gereden worden. Misschien had Tom mijn wiel vroeger moeten loslaten en zelf van achteruit komen. Maar dat is praat achteraf."

"Je rijdt altijd voor de overwinning en als dat niet lukt, dan overheerst de ontgoocheling. Het ging allemaal goed en we voelden ons nog goed, maar Sagan is natuurlijk "gene gewone"."

Naesen: "Misschien was dit het hoogst haalbare"

Oliver Naesen en Jasper Stuyven kwamen zij aan zij over de finish na een dag hard labeur. "We moesten nog een kilometer rijden en hoorden in ons oortje "Fantastisch gereden, chapeau". Dan weet je dat we niet gewonnen hebben", zegt Naesen.

Naesen doet eerst het verhaal van de waaiers. "Het was echt een sprint naar het keerpunt in de woestijn. We zaten met 6 man binnen de eerste 10 en dan zijn we beginnen te rijden. Dan weet je dat het vroeg of laat zal breken."

"We waren met zijn zessen mee, dan denk je: Top! Dat Sagan, Cavendish en Kristoff ook mee zijn? Dat zijn natuurlijk topcoureurs en in waaiers rijden is ook op hun lijf geschreven. Die mannen kunnen dat ook."

Welk gevoel overheerst eigenlijk bij de WK-debutant? Opluchting eigenlijk. Tom was echt fantastisch goed in de waaiers. Soms had ik de pech dat hij moest overnemen van mij en toen dacht ik “niet te neig ik sta op springen”. Dan weet je dat de overwinning erin zit."

"Geklopt worden door Sagan en Cavendish, daar kun je niet veel aan doen. Misschien was dit wel het hoogst haalbare vandaag, Sagan is de beste renner ter wereld."

Stuyven: "Brons is toch een mooie troostprijs"

Jasper Stuyven moest ook een hele dag hard werken in de eerste waaier.  "We wisten dat het chaos zou zijn na het keerpunt. Ik had eigenlijk niet door dat we maar met zo weinig in de eerste waaier zaten."

Stuyven wist meteen hoe laat het was. "Met al die Belgen wist ik dat we moesten rijden. Je weet dan dat het nog ver is en je de krachten moet verdelen. Gelukkig konden we met drie man ronddraaien, maar het was enorm lastig."

"We gingen pas doorrijden als de groep klein genoeg was en het was snel duidelijk dat dat het geval was. Het was zaak om die achtervolgende groep af te houden. Vaak gepraat met Oliver hoe de beentjes waren. In de finale heb ik nog een keer een heel lange beurt gedaan en het tempo nog wat proberen te verhogen, maar daarna was het afgelopen."

Geen regenboogtrui dus voor de Belgen, maar wel brons voor Tom Boonen. "Je komt om te winnen en zeker na zo’n koers. Nu is het nog niet echt een ontgoocheling, want brons is toch een mooie troostprijs. Het is niet voor niets geweest."