Van Riel wordt zesde in de triatlon: "Het was een droomscenario"

Marten Van Riel was met hoge ambities naar Rio getrokken en mikte op een plaats in de top tien. Jelle Geens hoopte dan weer op een plek bij de beste 16. Voor het strand van Copacabana moesten de triatleten 1,5 kilometer zwemmen, Van Riel ging resoluut mee met de leiders.

De 24-jarige Van Riel sprong als elfde op zijn fiets en glipte mee in de kopgroep met Luis, Varga, Fabian en de broers Brownlee. Jelle Geens had zijn start gemist en kwam pas als 49e uit het water, op anderhalve minuut. Hij moest achtervolgen, maar verloor meer en meer tijd op Van Riel en de andere koplopers.

Van Riel begon als negende aan de afsluitende 10 kilometer lopen en glipte meteen voorbij een paar concurrenten, maar het tempo van de broers Jonathan en Alistair Brownlee kon hij niet volgen.

Het Britse duo ging er samen vandoor en even voorbij nam Alistair afscheid van zijn jongere broer. De titelverdediger liep zo onbedreigd naar zijn tweede olympische titel, een unicum in de triatlon. Zijn broer pakte zes seconden later het zilver, het brons was voor de Zuid-Afrikaan Henri Schoeman.

Van Riel liep lange tijd in vijfde positie en had op 2,5 kilometer van het einde zelfs zicht op de vierde plaats. Maar in de slotfase werd hij nog bijgehaald door Pereira en Murray, die de 10 kilometer anderhalve minuut sneller afwerkten. Zo eindigde Van Riel, de jongste deelnemer, op een knappe zesde plaats.

Jelle Geens begon als 42e aan de 10 kilometer, maar schoof tijdens het lopen nog wat plaatsen op en kwam uiteindelijk als 38e over de streep, op meer dan zeven minuten van de winnaar.

Marten Van Riel was na afloop erg tevreden over zijn prestatie. "Het was echt een droomscenario voor mij, zo met een klein groepje meegaan", vertelt hij. "Als dat een groepje van amper 10 man is, is het al moeilijk om mee te zijn, dus ik was heel blij dat ik erbij was."

"Het zwemmen ging heel goed. Ik ben zonder al te veel vechten bij de eerste boei kunnen komen en kon rond die tiende plaats blijven hangen."

"Fietsen is een redelijk sterke proef voor mij, maar ik probeerde voor het klimmetje toch telkens een beurt over te slaan omdat we zo hard gingen. Op het vlakke gingen we bijna nooit onder de 50 kilometer per uur."

"Spijtig genoeg kwamen er dan in de laatste ronde nog 2 man van de andere groep over. Maar ik was helemaal leeg in die laatste ronde, ik had niets meer over."

Voor Jelle Geens werd het een dag om snel te vergeten. "Ik ben heel erg ontgoocheld", reageerde hij. "Voor dit kwam ik niet naar hier. Het zwemmen is al het hele jaar niet goed en het was weer hetzelfde. Daarna was het één lange achtervolging."

"Op de fiets ging het wel goed, maar het was al om zeep na het zwemmen. Je probeert het nog omdat je niet weet hoe het zit. Maar dan kom je na die eerste ronde aan de streep en zie je 2 minuten staan. Dat was niet het scenario dat ik in gedachten had. Maar ik ben blij dat Marten het zo goed heeft gedaan."