Taekwondoka's Achab en Asemani: "Klaar voor een medaille"

Achab (23 jaar) is Europees en wereldkampioen in de -63 kg en nummer 1 op de olympische ranking voor Rio, waarin de klasse tot 68 kg gaat. "Dat geeft niet echt extra druk", zegt Achab. Het is logisch dat ik een kans heb."

"Maar hier zijn alleen de beste 16 atleten van de wereld. Ik mag niemand onderschatten. Iedereen kan van iedereen winnen. Ik doe mijn best en bekijk het ronde per ronde, match per match. En dan zien we wel wat het resultaat is."

Wie kan hem van een medaille houden? "Iedereen is gevaarlijk. Wie had in het tennis gedacht dat Djokovic, Nadal of Goffin ging verliezen. In grote wedstrijden mag je niemand onderschatten."

"Maar er zijn toch enkele atleten die nog iets moeilijker te bekampen zijn: de Koreaan, de Turk en de Rus. Zij hebben olympische ervaring en al olympische medailles gewonnen. Ze hebben meer ervaring dan ik, maar ik heb geen andere keuze. Ik moet elke ronde 100 procent gefocust zijn en dan komt alles hopelijk goed."

"Zij zijn natuurlijk ook bang van mij, maar dat wil niets zeggen. Ik moet me op mezelf focussen, mijn tactiek, conditie en mentale, en niet op hen."

Dat Asemani als Belgische in Rio staat, was het eerste deel van haar droom. In april raakte de naturalisatieprocedure van de geboren Iraanse in orde. Nu wacht de andere helft. "Een medaille. Ik ben klaar voor de competitie", zegt de atlete in de -57 kg-klasse.

"We zien wel wat het wordt, want alle besten zijn hier." Op het EK dit jaar pakte ze brons. "Maar toen was ik maar 50 procent, nu ben ik 100 procent."

"Mijn moeilijkste tegenstandster wordt de Britse Jade Jones, de nummer 1 van de olympische ranking en olympische kampioene. Ik moet tegen haar in de tweede ronde."

Laurence Rase was de eerste Belgische taekwondoka op de Spelen: in 2004 strandde ze in de kwartfinales. Ze is nu technisch directeur en trots dat ons land met drie atleten in Rio is: "Want dat is fantastisch, zeker als je weet hoe moeilijk het is om je te kwalificeren. Ik ben trots, maar het is nog niet gedaan."

"De drie atleten zijn sereen, zoals op een EK of WK. Ze voelen zich goed en zijn gemotiveerd. Het is de bedoeling om abstractie te maken van het grootsheid van het evenement. Ze moeten zich alleen op de sport focussen."

"Rahele en Jaouad hebben een lange weg afgelegd om hier voor België te zijn. Ze voelen zich sterk omdat ze tot een land behoren dat hen een kans gegeven heeft. Ze zijn tevreden en klagen nooit."

Hoe schat ze de kansen van Rahele en Jaouad in? "Rahele kan een medaille halen. De eerste ronde tegen Carstens kan ze zeker aan, in de tweede match volgt die Britse. Als dat niet lukt, is er nog de herkansing."

"En Jaouad is een van de vier of vijf kanshebbers op goud. Maar alles moet nog gevochten worden. Hij is zelfzeker, maar als wereldkampioen zeg je niet: "Ik hoop op de top 8"."

Het grote publiek zal in Rio kennismaken met de taekwondosport. Rase legt kort uit hoe het in elkaar zit: "Een wedstrijd bestaat uit drie ronden van twee minuten, met telkens een minuut pauze. Elke kamper heeft een borstpantser en een helm. Daarop zitten magneten, net zoals op de voet van de atleet."

"Het is de bedoeling om contact te maken met het pantser of de helm: het pantser raken is 1 punten, met een draaiende kick het pantser raken is 3 punten. Een aanval op het hoofd is 3 punten, een draaitrap op het hoofd 4 punten. Wie het meeste punten heeft, wint. Er kan ook aan knock-out vallen en ook bij 12 punten verschil is het afgelopen. Duwen, vasthouden of vallen mag niet, dan krijg je strafpunten."