Ga naar de inhoud

Vandegoor neemt afscheid van Mart Smeets: "Heb me 40 jaar laten bedonderen"

 ma 18 april 2016 12:06
Christoph Vandegoor (l) naast een van zijn jeugdidolen in de Amstel.
Christophe Vandegoor (43) kwam in de Amstel Gold Race Mart Smeets (69) voor het laatst tegen als wielercommentator. Onze wielerman nam die gelegenheid te baat om de Nederlandse oud-profbasketballer en sportjournalist, en een van zijn jeugdidolen, uit te wuiven. "Ik ben in het wielrennen gerold zonder dat ik er iets van wist en ik denk dat ik er ook uitrol zonder dat ik er iets van weet", klinkt Smeets filosofisch.

Smeets, die in 1973 debuteerde in de Tour de France, rondde zijn wielercommentaar af met een mooi rond getal: het was zijn 40e Amstel Gold Race. Hoe voelt het om afscheid te nemen? "Deze laatste koers voelt leuk, want ik ben ontzettend in het zonnetje gezet."

"Wat ik wel vreemd vond, want in Nederland is er nogal een oorlog in omroepland. Maar ik ben zaterdagavond door een heleboel collega's toegesproken en heb fantastische cadeaus gekregen. En dat blijft maar doorgaan."

"Er komen hele merkwaardige reacties los. Zo kreeg ik een mailtje van schaatswereldkampioen Sven Kramer, die gewoon zegt "Prettige dag voor je laatste keer". Dan denk je wel eens "hè"."

"Maar vanavond ga ik gewoon naar huis toe. Ik hoop om 21.30u thuis te zijn, want dan kan ik naar de NBA kijken." Want Smeets is een oud-basketballer en zal zijn echte afscheid van de NOS vieren in Rio als commentator bij het olympische basketbaltoernooi.

"Erin gerold zonder dat ik iets wist en rol eruit zonder dat ik iets weet"

Smeets beleefde een racedag een laatste keer. "Het voelde niet vreemd aan. Kijk: ik ben in deze sport gerold zonder dat ik er iets van wist. En ik denk dat ik er ook uitrol zonder dat ik er iets van weet."

"Er zijn mensen die me heel cynisch toewerpen dat ik me 40 jaar heb laten bedonderen. Dat klopt, maar ik heb ook 40 jaar mooie verhalen meegemaakt en aardige, leuke renners ontmoet."

"De wielermaatschappij is een merkwaardige maatschappij en nooit mijn eigen wereld geweest. Het zou iets te makkelijk zijn om te zeggen dat basketbal dat wel zou zijn."

Met 40 jaar dienst wil hij van de wielerwereld voor Vandegoor wel eens een analyse maken: "Ik heb het wel eens vergeleken met de rooms-katholieke cultuur. Dat moet ik dan een beetje terugnemen, omdat mensen zich dan aangevallen voelen. Maar het is geen aanval, het is een constatering."

"Deze sport is groot geworden in Italië, Spanje, Frankrijk, Zwitserland en België. Punt. Wij zijn half katholiek, half protestant en dat kun je meteen merken. Jullie zijn helemaal hoteldebotel als die maand april komt en iedere koers in België is meteen ook op televisie."

"Hier staat een kwart pagina in de krant als de Amstel Gold Race er is. Dat is wat het voor Nederland is. Het is een echte sport van de klassieke landen, dat vind ik wel. De rest heeft zich daarbij aangesloten en is anders gaan doen: Engeland, Denemarken, Amerika."

"Maar Nederland is weer typisch noch links noch rechts, noch vlees noch vis. Het hangt er tussenin."

"Ik ga de leugen missen, maar dan niet met een hoofdletter"

Vandegoor wilde van Smeets nog weten wat hij ging missen van het fietsen. "Misschien wel de leugen, maar dan niet met een hoofdletter. Het is het kleinmenselijke dat groot is. Want ik heb hele kleine mensen groot zien verliezen van zichzelf. En dat is wel erg."

Hier staat ingevoegde content uit een social media netwerk dat cookies wil schrijven of uitlezen (𝕏). U heeft hiervoor geen toestemming gegeven.