Ceulemans: "We waren laat in Brussel, maar hebben wel nog gefeest in Brugge"

"Nederland-België was een moeilijke wedstrijd in abnormale omstandigheden. Ten eerste voelde het al aan alsof het -10 graden was, zo koud. Het veld lag er hard bevroren bij", zegt Ceulemans.

"Na de 1-0 in Anderlecht was de return in Rotterdam een wedstrijd op het scherp van de snee, al is een derby der Lage Landen dat sowieso altijd. Als je dan ook nog eens 2-0 achterkomt, weet je dat je alles op alles moet zetten en dat de counter van de Nederlanders de doodsteek kan geven."

"Maar Nederland kwam er gewoon niet meer uit. Zij beschikten over veel opkomend talent zoals Van Basten en Gullit, wij hadden de ploeg met de meeste ervaring en net voor het einde kopte Georges Grün, die John van Loen achter hem liet lopen in plaats van omgekeerd, de 2-1 binnen."

"Meteen voelden we: dit geven we niet meer uit handen. Het was een verdiende overwinning, zeker na al die kansen. Zelf ben ik 3 of 4 keer alleen voor Hans van Breukelen gekomen, maar de Nederlandse doelman hield er enkele gemaakte goals uit."

"Dat we doorgingen was een enorme opluchting, ook voor mezelf na al de kansen die ik gemist had, hoewel ik zeker niet slecht gespeeld had. We beseften dat heel België die avond in extase was. Ook al was het een gewoonte om ons na het EK 1980, het WK 1982 en het EK 1984 weer te kwalificeren voor een groot toernooi en waren wij favoriet in dat duel met Nederland."

De supporters die in De Kuip zaten en de miljoenen in eigen land waren door het dolle heen. Net als de spelers. "We hebben in de kleedkamer gevierd, niet in de stad Rotterdam zelf", zegt Ceulemans. "We zijn zo rustig mogelijk de bus ingestapt en daar is het feestje natuurlijk echt losgebarsten. In Brussel was het afgelopen voor de grote groep. Maar met de jongens van Club zijn we in Brugge nog gaan feesten en ik denk dat de spelers van de andere clubs dat in hun stad ook gedaan hebben."

"De wedstrijd was pas om 20.30u begonnen, tegen dat we goed en wel op de bus zaten was het middernacht. We waren dus vrij laat in Brugge, maar toch wilden we nog niet gaan slapen. Voor veel jongens had die busreis trouwens een extra tintje, omdat bondscoach Guy Thys toen zei dat wie dit in De Kuip mee verwezenlijkt had meteen ook meemocht naar Mexico. Voor jongens als Filip Desmet, Danny Veyt en Leo Van der Elst betekende dat WK hun eerste grote toernooi, dus een moment om eventjes bij stil te staan en te vieren. Dat is toch normaal: voetbal is ongelofelijk mooi. Als je dan een EK of WK kunt spelen, dan is dat gewoon het summum."