Vandegoor: "Wereldkampioen Sagan is godsgeschenk voor het wielrennen"

Ik vond het een mooi WK, in tegenstelling tot heel wat andere jaren. Er zijn veel dode momenten geweest waarop niets gebeurde, maar er waren ook landen die werkten, geregeld breuken in het peloton en ik merkte een grote gretigheid om te koersen, met een fel meelevend thuispubliek en een mooie winnaar. Ja, er zijn slechtere edities geweest.

Puur op resultaat is het wel een slecht WK voor de Belgen geweest. Philippe Gilbert tiende in de wegrit, een junior zesde in de tijdrit: dat is globaal gezien helemaal niet goed. Ik ben vooral geschrokken van het niveau van de Belgische vrouwen op dit internationale toneel. Dat was heel mager.

Wat de Belgische profs betreft, want daar kijken de meeste mensen naar: geen kritiek aan het adres van de helpers, want de kopmannen waren present in de finale en dat was precies de taak van die helpers.

De twee mannen uit de tweede lijn, Sep Vanmarcke en Tiesj Benoot, hebben we gezien en dat is hoopvol voor de toekomst. Van Tom Boonen onthoud ik vooral zijn gretigheid, het plezier waarmee hij koerste en dat hij meegleed in een niet ongevaarlijk groepje.

De puncher-Philippe Gilbert hebben we dan weer niet gezien en Greg Van Avermaet was er toen Sagan vertrok, maar kon net niet mee. De eerlijkheid van de sport, maar een grote kans die Van Avermaet niet heeft kunnen grijpen. De verklaring: misschien over zijn piek van de Tour, een iets te grote versnelling bergop, maar Sagan was gewoon te sterk, zoals Van Avermaet zelf toegaf.

Peter Sagan is een kunstenaar, een artiest die wereldkampioen geworden is op instinct, zonder een ploeg rond hem het goeie moment gekozen heeft en het beest in hem losliet. Je had hem de hele koers niet één keer gezien tot die beslissende demarrage.

Het respect voor Sagan bij zijn collega's was naderhand opvallend groot. Meteen felicitaties van Boonen, veel lof op Twitter... Er is geen enkele coureur die het hem niet gunt, omdat iedereen weet wat de Slovaak met zijn fiets kan, tot het onwaarschijnlijke toe in de Tour.

Voor het wielrennen is dit een godsgeschenk, omdat Sagan een personality is, op en naast de fiets. Geef toe: never a dull moment met Sagan. Hij springt in reclamefilmpjes op en over auto's, wint Gent-Wevelgem op zijn achterwiel, imiteert de Chicken Run en hield mentaal stand tegen de druk van zijn sponsor Oleg Tinkov, die vond dat Sagan te veel verdiende in verhouding tot zijn prestaties.

Gisteren had hij ook weer een goeie quote in petto toen een journalist hem vroeg of hij al die tweede plaatsen niet beu was geworden. "Als dat allemaal overwinningen geweest waren, wie had me dan kunnen betalen?", antwoordde Sagan. Kijk: dat vinden wij nu humor.

Bovendien heeft hij gisteren na zijn wereldtitel in het flash-interview nog hijgend over de vluchtelingencrisis gesproken. Daar moet je op dat moment maar aan denken. Dan ben je geen grijze muis. We hadden ons geen betere winnaar kunnen wensen.