Van der Plaetsen pakt goud bij rentree: "Heel hoopgevende prestatie"

Thomas Van der Plaetsen, terug na een succesvolle kankerbehandeling, maakte indruk tijdens de eerste dag van het Zuid-Koreaanse atletiektoernooi. Onze landgenoot stond na vijf disciplines tweede.

Hij begon ambitieus aan het tweede luik van de tienkamp en liep zijn beste hordenreeks ooit in een meerkamp. Hij klokte af op 14"59, 14 honderdsten boven zijn persoonlijke record, en legde zo beslag op de eerste plaats in de tussenstand.

Ook bij het discuswerpen scoorde Van der Plaetsen beter dan zijn recordmeerkamp. Met 41,85 meter leek onze landgenoot zelfs op weg naar de WK-limiet van 8.075 punten. Bij het polsstokspringen zette hij die ambitie kracht bij met een sprong van 5,20 meter, goed voor de eerste plaats.

Maar bij het speerwerpen bleef Van der Plaetsen onder de verwachtingen. Zijn worp van 60 meter was wel goed genoeg voor de derde stek, maar de WK-limiet halen zou moeilijk worden. De gouden medaille bleef wel een haalbaar doel.

In de afsluitende 1.500 meter strandde Van der Plaetsen op de 12de plaats met een tijd van 4'50"21, maar zijn dichtste belager, de Fransman Bastien Auzeil, kon hem het goud niet meer afsnoepen. Met een eindtotaal van 7.952 punten bereikte onze landgenoot de WK-limiet niet, maar die had hij al voor zijn ziekte gehaald.

Van der Plaetsen hield toch wat gemengde gevoelens aan zijn tienkamp over: "Ik heb het nog niet helemaal verwerkt. Op dit moment ben ik vooral blij dat de meerkamp erop zit en ik even mag gaan rusten. Maar de volgende dagen zal het zegegevoel wel inzinken."

Van der Plaetsen bleef ondanks het goud streng voor zichzelf: "Het is eigenlijk niet gelopen zoals ik wou. Het was een slordige meerkamp en er zat meer in. Maar ik was vooral gefocust op de eerste plaats behouden en daarvoor heb ik mijn werk gedaan."

De magische limiet van 8.000 punten haalde Van der Plaetsen net niet: "Maar die zat er eigenlijk makkelijk in. Ik heb een heel grote fout gemaakt in het verspringen, waar ik veel punten verloor. Met die score zit ik dan ook niet te hard in. De eerste plaats verdedigen was hier het belangrijkste."

Het feit dat hij weet dat hij nog beter kon, is veelbelovend: "Dit is zeker een hoopgevende prestatie. Vooral ook omdat het mijn eerste wedstrijd is op hoog niveau in lange tijd. Ik merkte dat het atleteninstinct er nog niet helemaal inzat. Ik maakte voortdurend kleine foutjes. Dus er zit zeker nog meer in. Dat is goed om te weten."

Vooraf had hij vragen over hoe zijn lichaam op de tienkamp zou reageren: "Ik heb het goed verteerd. Het was wel een heel zware tienkamp. Qua omstandigheden was het niet makkelijk. Ik was 13 à 14 uur per dag op de piste en er was ook veel regen."

"Ik voel nu elk spiertje en gewricht in mijn lichaam pijn doen. Maar ik heb het overleefd. En ik heb het gevoel dat dit geen buitenaardse krachten heeft gekost van mijn lichaam. Dat is een heel hoopgevend signaal."

Volgende maand is er het WK in Peking. "Daar ga ik zeker naartoe. Vorig jaar haalde ik de limiet. En na mijn prestatie hier denk ik dat ik daar iets kan afleveren. Ik ben al ongeduldig."