Carl en Kristof Hoefkens maken fictiereeks over hun voetbalverleden

Carl en Kristof Hoefkens jaagden in hun jeugd dezelfde droom na: profvoetballer worden. Carl werd ingelijfd door Lierse en ontdekte de glamoureuze, maar soms ook verraderlijke wereld van het topvoetbal. Broer Kristof moest op zoek naar een nieuwe uitdaging.

Volgende week maandag start 'Spitsbroers', een fictiereeks waarin twee broers met dezelfde droom centraal staan. Kristof is de bedenker van de reeks. "Ik ben opgegroeid met Carl en ken het wereldje goed. Ik heb alles vanop de eerste rij kunnen volgen."

Carl was meteen te vinden voor het idee van zijn broer. "De voetbalwereld biedt een heel mooie gelegenheid om de samenleving te schetsen. Er zijn heel veel clichés, maar die kloppen zeker niet allemaal."

Nochtans was Kristof een betere voetballer dan Carl. "Als jeugdspeler speelde ik op het hoogste niveau, maar op een bepaald moment werd duidelijk dat de voetbalwereld toch niks voor mij was. Het doorzettingsvermogen van Carl, op het geschifte af, heb ik helemaal niet."

Als Carl naar een voetbalwedstrijd van Kristof ging kijken, ergerde hij zich blauw. "Kristof deed dingen die niks met voetbal te maken hadden. Hij begon te zagen tegen de scheidsrechter, zijn ploegmaats en ook de trainer had ongelijk."

"Kristof had alleen maar een echte drive om te winnen als we tegen elkaar in de tuin voetbalden. Als we vroeger kletterende ruzie hadden, was er maar één woord nodig om dat op te lossen: "Matchke?"", legt de Oostende-verdediger uit.

Met 'Spitsbroers' wil Kristof ook de achterkant van het voetbal schetsen. "Het gaat in de kranten zelden over de makelaars en over hoe eenzaam een voetballer kan zijn als het niet goed gaat. Het is niet evident om je weg te vinden in die wereld."

Maar volgens Carl zijn er ook veel positieve aspecten aan het voetballeven. "Ik was als 17-jarige heel slecht om naar meisjes toe te stappen, maar als je als jonge gast in de media komt, krijg je veel aandacht van het vrouwelijk schoon. Op dat gebied heeft mijn carrière mij wel geholpen!"

"Als mens heb ik het hoogtepunt van mijn carrière meegemaakt met het faillissement van Lommel. Ik heb toen de keerzijde van het voetbal gezien en ben daar sterker uitgekomen."

Aan stoppen denkt de 36-jarige Carl Hoefkens nog niet. "Ik zie de toekomst rooskleurig in. Misschien bij Oostende, maar ook in het buitenland zijn er opties."