Boonen: "Vanaf nu mag er niets meer verkeerd gaan"

Qatar is al jaren de favoriete speeltuin van Boonen in het vooruitzicht van de voorjaarsklassiekers. "Ik heb kriebels in mijn buik, omdat we weer in Qatar zijn. De start van je seizoen is heel belangrijk, die mag je niet missen", zegt Boonen.

"Een eerste wedstrijd is altijd een beetje een examen dat je aflegt. Ik heb een hele winter hard gewerkt en weet dat als ik mijn niveau haal, dat ik dan kan meedoen voor de overwinning. Maar het is toch altijd een beetje afwachten. Niet twijfelen, maar afwachten."

"Vanaf hier gaat het in één grote rechte lijn naar de klassiekers. Er mag niks verkeerd gaan in zo'n voorbereiding, dat heb ik al dikwijls genoeg ervaren. Elke dag tot half april is met rood aangestipt."

Milaan-Sanremo is één van de doelen van Boonen de komende weken en maanden. Boonen: "Het is een loterijkoers waarin je geen fouten mag maken in de finale, omdat je die onmogelijk kunt rechtzetten. Ik heb er twee keer op het podium gestaan en was een keer vierde. Ik kan toch zeggen dat het een wedstrijd is die me ligt."

"Ik vind het enorm positief dat ze teruggrijpen naar de oude formule met de Via Roma als finish, zoals het volgens mij hoort te zijn. Ik ben misschien niet meer de snelste van het pak, maar na zo'n lange wedstrijd weet je nooit."

Hoe zwaar weegt de druk om nog altijd te moeten scoren? "Dat valt wel mee, hoor (glimlacht). Ik win nog gemakkelijk wedstrijden buiten die topklassiekers. Maar dit zijn natuurlijk wel de wedstrijden waar je 100% voor moet gaan en die het dichtste aanleunen bij mijn mogelijkheden", zegt Boonen.

"Ik voel momenteel niet speciaal veel druk voor die topkoersen, toch niet meer dan andere jaren. Ik doe het nog altijd omdat ik het graag doe. Dan is het leuk fietsen."

Wat met de sprintsnelheid: bot die nu echt af? Boonen: "Het is niet omdat ik wat ouder ben dat ik niet meer kan sprinten. Ik denk niet dat ik echt veel trager ben dan vroeger."

"In mijn beste jaren was ik bijna niet te kloppen telkens als ik goed werd afgezet en kon vertrekken waar ik wilde. Nu is dat misschien iets anders en moet alles perfect lopen, maar als ik de goeie benen heb - zoals vorig jaar hier toen ik Greipel twee keer rechtdoor klopte - moet dat nog wel lukken."

"Ik heb wel niet meer de ambitie om me per seizoen 30 of 40 keer in zo'n massasprint te gooien. Net omdat ik die klassiekers nog heb. Hier in Qatar ligt dat meestal anders: hier rijden ze meestal met een groepje naar de streep. 25, 30 man zonder chaos: dat is makkelijk te controleren, dan kun je veilig sprinten. Daarom heb ik hier al zo veel  gewonnen."