Ga naar de inhoud

Dakar-rijder Fourny: "Ik dacht dat ik ging sterven"

 do 8 januari 2015 22:17
Didier Fourny vorig weekend voor de start van de Dakar in Buenos Aires.
Drie dagen nadat Didier Fourny door de hulpdiensten met uitdrogingsverschijnselen gevonden werd in de woestijn doet hij zijn verhaal. "Ik stel het goed, maar ik besef dat ik heel veel geluk heb gehad", zegt de Belgische motorrijder, die de Dakar bijna met zijn leven moest bekopen.

Didier Fourny moest tijdens de tweede etappe opgeven met uitdrogingsverschijnselen. "Na ongeveer 400 kilometer was er enorm veel fesh-fesh (een soort woestijnmodder, red). Ik reed vlak achter een quad. Ik hoorde hem, maar zag hem niet", doet de Belg zijn verhaal.

"De zichtbaarheid was nul. Terwijl ik probeerde verder te rijden passeerden er ook auto's en die gooiden zo mogelijk nog meer stof op. Het was warm, ik kreeg het benauwd."

"Ik besloot om de weg af te snijden om even uit het stof zijn. Vlak nadien ben ik twee keer gevallen. Bij de tweede val kon ik mijn motor niet meer optillen. Ik was uitgeput en ik voelde de krachten wegglijden. Ik heb net nog op de alarmknop kunnen duwen en gevraagd om mij te komen halen."

"Op dat moment moest ik aan mijn goede vriend Eric Palante denken, die vorig jaar om het leven kwam in de woestijn. Mij overkomt hetzelfde dacht ik."

"Ik duizelde. Het laatste wat ik me herinner is dat ik wou drinken en mijn vest wou uitdoen omdat het te warm was. Het volgende wat ik weet is dat ik wakker werd in een ziekenhuis, waar ze mij vertelden dat ze mij net op tijd gevonden hadden, dat ik enorm veel geluk heb gehad, want ik was volledig aan het uitdrogen."

"Droeg enkel een onderbroek"

"Twee dagen later gaat het een pak beter. Ik slaap nog veel, maar fysiek ben ik oké. Ik dank de mensen die mij gered hebben en van wie ik kleren heb gekregen want toen ik in het ziekenhuis aan kwam droeg ik enkel een onderbroek", gaat Didier Fourny voort.

"Vermoedelijk hebben ze mij uitgekleed om mij zo veel als mogelijk te laten afkoelen. Ik had niets meer. Geen geld, geen gsm, geen paspoort. Dat laatste heb ik intussen terug. Ik ben het vandaag gaan oppikken op de Franse ambassade."

"Voor mijn vertrek heb ik mijn vrouw beloofd dat ik één keer de Dakar wou rijden met een motor. Dat ik één keer mijn droom wou waarmaken. Dit was mijn laatste Dakar met een motor. Als ik ooit een aanbod krijg om met een wagen of vrachtwagen deel te nemen, zal ik dat overwegen. Maar nooit meer met een motor. Ik houd me aan mijn belofte."