Ga naar de inhoud

meest recent

Vanden Borre: "Ik zou te voet naar Marseille gaan"

 wo 29 oktober 2014 08:24
Vanden Borre: "In ons vriendengroepje zijn we allemaal fan van Marseille."
Vier maanden na zijn WK-blessure is Anthony Vanden Borre (27) bijna weer de oude. "Een laatste straf voor mijn jeugd", denkt de Anderlecht-verdediger in Sport/Voetbalmagazine. In datzelfde interview heeft Vanden Borre het ook over zijn droomclub Marseille, over Mitrovic ("Ik zal hem goeie passes geven") en over Van den Brom ("Ik was populairder dan hij").

Eind juni liep Anthony Vanden Borre op het WK in Brazilië een kuitbeenblessure op. "Ik wil zo snel mogelijk weer staan waar ik voor mijn blessure stond. Met minder neem ik geen genoegen", vertelt hij in Sport/Voetbalmagazine.

"Eerst bevestigen bij Anderlecht, dan opnieuw bij de Rode Duivels geraken, dat is wat ik wil."

"Ik ben gelovig en ik denk weleens dat je moet betalen voor wat je uitgericht hebt. Op het WK heb ik het gevoel gehad dat ik voor het laatst gestraft ben voor wat ik allemaal uitgestoken heb in mijn jeugd."

"Stel je voor: je doet er alles aan om van zo ver terug te komen, je droomt van dat WK, je wilt er een of twee matchen spelen en dan gaat het zo goed, tot dat plots gebeurt. Ach, die blessure was mijn straf."

"Allemaal fan van Marseille"

De periode in Italië (Fiorentina/Genoa) en Engeland (Portsmouth) was geen succes voor Anthony Vanden Borre. Denkt de 27-jarige verdediger nog aan een nieuw avontuur?

"Toch wel, maar niet meer zomaar ergens naartoe. Marseille spreekt me aan, een goeie Engelse club kan ook, maar het plaatje moet dan voor iedereen kloppen, en dan in de eerste plaats voor Anderlecht. Daarvoor heb ik te veel respect voor mijn club."

"Marseille, daar zou ik te voet naartoe gaan. Onlangs was Michy Batshuayi hier met een tiental vrienden. Dan hebben we het vaak over l'OM omdat we in ons vriendengroepje allemaal fan zijn van Marseille."

"Michy speelt er niet vaak, maar hij is ginder echt heel tevreden. En boven hem staat Gignac, dat is geen clown hé."

"Bang dat ik iemand lastigval"

Met Vincent Kompany heeft Anthony Vanden Borre een band voor het leven. "Het is iemand die altijd vraagt hoe het met je gaat, of je iets nodig hebt", legt hij uit. "Hij heeft altijd contact gehouden, zoals toen ik zonder club zat en gewoon met Anderlecht meetrainde."

"Het probleem is dat hij gemakkelijk op iemand afstapt en ik meer in mezelf gekeerd ben en niet graag naar iemand toe stap. Ik ben altijd bang dat ik iemand lastigval."

"Hij heeft een keer een trui van de Rode Duivels in de kleedkamer op mijn plaats gelegd. Het was zijn manier om me aan te moedigen om niet op te geven en door te zetten. Het was een sterk en mooi gebaar."

"Zal Mitrovic goeie passes geven"

Ondertussen is Anthony Vanden Borre een van de anciens bij Anderlecht. "Youri Tielemans beschouw ik als mijn jongere broer", vertelt hij.

"Hij heeft een nog sterker karakter dan Vincent Kompany op die leeftijd. Je hebt nog niet alles van hem gezien, maar over een jaar of twee, drie ga je begrijpen dat hij echt nog iets meer heeft dan Vincent en ik."

"Aleksandar Mitrovic is een aardige jongen, maar hij is erg eenzaam in Brussel. Hij probeert, hij begint al spelers uit te kafferen in het Frans. Dat is een goed teken."

"Ik probeer hem te overtuigen dat hij zich niet ongerust moet maken. Zodra ik vast in de ploeg sta, zal ik hem de goeie passes geven en zal hij vaker scoren."

"Van den Brom ziet zichzelf het liefst van al"

Met John van den Brom had Anthony Vanden Borre een aparte relatie. "Hij was het die me opnieuw een kans gaf, al denk ik dat als Guillaume Gillet zich niet blesseert hij me nooit opstelt."

"Ach, John van den Brom! Ik respecteer hem langs de ene kant wel, maar hij heeft één probleem: hij ziet zichzelf het liefst van al. Ik was populairder dan hij op Anderlecht en soms had ik de indruk dat hem dat stoorde."

"1.200 kilometer rijden om zinnen te verzetten"

  • Anthony Vanden Borre over Christian Vieri (bij Fiorentina): "Als hij een bal op zijn borst vroeg, moest je die niet naar zijn hoofd trappen. Dan was je er geweest."
  • Over zijn autoritten in Italië: "Na een wedstrijd nam ik soms de auto en reed ik 1.200 kilometer om mijn zinnen te verzetten. Door watergladheid verloor ik een keer de controle over mijn stuur. Ik kwam er zonder kleerscheuren af. Twee weken later kwam François Sterchele om het leven."
  • Ontsnapt in Israël: "Genoa wou me uitlenen. Toen ik daar aankwam, zei ik tegen de man van het hotel dat ik naar de vrouwen ging kijken. Ik heb de taxi laten stoppen, ik ben uitgestapt en te voet naar de luchthaven gegaan. Om dan in eerste klasse terug te vliegen!"