Ga naar de inhoud

Column over VDB: "Frank zei dat alles goed zou komen"

 vr 10 oktober 2014 13:40
"Gevallen held" Vandenbroucke overleed op 35-jarige leeftijd.
Zondag is het vijf jaar geleden dat Frank Vandenbroucke tijdens een vakantie in Senegal overleed. Onze wielerjournalist Carl Berteele herinnert zich nog levendig hoe VDB hoge pieken scheerde, maar al evenzeer diepe dalen doorworstelde.

Carl Berteele laat zich leiden door vijf momenten die het leven en de carrière van VDB getekend hebben.

Vandenbroucke trekt naar Mapei

"Mijn eerste kennismaking met de renner Frank Vandenbroucke gebeurde naast de fiets. Op een donkere decemberavond in 1995 mocht ik een vergadering bijwonen op het advocatenkantoor verbonden met Mapei. VDB was het gespreksonderwerp. Urenlang duurde die meeting, waar de radio mocht bij zijn (in de wandelgangen weliswaar). Maar ik had wel een scoop om 12u 's nachts: Vandenbroucke mocht naar Mapei vanaf 1 april."

2. Middellandse Zee

"Op de fiets heb ik voor het eerst met open mond staan kijken naar Frank Vandenbroucke in 1994. Op de radioredactie kregen we plots onaangekondigd beelden van de laatste rit in de Ronde van de Middellandse Zee. De aankomst lag op een bijzonder steile weg in Marseille, op de Notre Dame de la Garde.

Frank reed daar iedereen los uit het wiel en kon als eindoverwinnaar met moeite een arm in de lucht gooien . Op de streep viel hij bijna omver door het stijgingspercentage."

3. Triomf in Luik-Bastenaken-Luik

"Na zijn aangekondigde demarrage op de Saint-Nicolas moest ik Vandenbroucke hebben voor een radio-interview. En ook dan toonde hij zijn klasse. Ik had al een paar keer oogcontact gehad en staan zwaaien met mijn microfoon. VDB had geknikt, maar was toen koning, keizer en God als Waal in Wallonië."

"Waarom zou hij rekening houden met een Vlaamse reporter? En toch... Voordat hij naar de perszaal ging, deed hij teken om hem te volgen naar de Cofidis-camper. In het Nederlands - met dat heerlijke "Ek zegt..." stond hij me te woord. En in het gezelschap van zijn Clotilde nam hij alle tijd."

4. WK Verona, gemiste regenboogtrui

"Na het drama in Verona 99 had ik als eerste de reactie van Frank na de aankomst. Half in tranen vertelde hij me dat zijn beide polsen - in het meervoud want niemand wist dat toen al - toch zo'n pijn deden. En dat dat de oorzaak was van zijn "maar" zevende plaats. VDB wilde zo snel mogelijk naar het ziekenhuis."

5. Carrièreswitch, VDB wordt journalist

"De laatste keer dat Frank indruk op mij maakte, was in 2009. Op het WK in Mendrisio was VDB gastcolumnist voor de krant Het Nieuwsblad. Dus was hij vaak aanwezig in de perszaal, waar hij ons onderhield met schitterende verhalen. Hij testte ons ook graag op onze koerskennis en stelde quizvragen."

"Vandenbroucke vertelde dat hij weer een stabiele toekomst voor zich zag en dat alles weer goed zou komen. Wist ik veel dat ik enkele dagen later brutaal geconfronteerd zou worden met zijn dood."