Neyrinck: "Nieuwe wereldorde in Formule 1"

Daar gaan we weer, zou je zomaar kunnen denken. Want wat een dominantie van Mercedes en dan vooral van ene Lewis Hamilton op het International Circuit van Shanghai. "The best Easter ever", glimlachte de diepgelovige man na afloop van het paasweekend.

En na iets meer dan anderhalf uur vooral tegen zichzelf te hebben geracet. Maar volledig volgens het boekje. Zeer zuinig met zijn brandstof en spaarzaam met zijn banden. Kortom: foutloos van start tot finish. Zoals het hoort bij een groot kampioen. En dat hij buiten zijn wil om eigenlijk één ronde te vroeg werd afgevlagd, is nu maar een voetnoot.

Hamilton zit al aan 25 overwinningen in totaal. Zeven andere kleppers hebben er nog meer, maar in die lijst gaat hij er nog een pak voorbijsteken. Dit jaar zit Hamilton al aan drie klinkende overwinningen op vier Grote Prijzen. En zonder die portie pech in Melbourne waren het er misschien zelfs vier op een rij geweest.

Na 2008 en 2011 is het nu ook al zijn derde oppergaai in Shanghai. De eerste twee weliswaar bij McLaren-Mercedes. Maar de man met de kroezelende hanenkam voelt zich kennelijk kiplekker in deze contreien. En dat hij overigens sinds kort weer de lakens deelt met knipperlichtlief Nicole Scherzinger zal er ook wel voor iets tussen zitten. Of zelfs voor zeer veel…

Maar het is niet allemaal Hosanna, natuurlijk. Na de perfecte reclamespot voor le nouveau F1 in de zandbak van Bahrein was het in China op dat vlak helaas veel minder. Met weinig of geen spanning en spektakel van vlag tot vlag.

Na de derde kwalificaties dit seizoen in de regen kon je er al prat op gaan dat het weer de Zilverpijlen tegen de rest zou zijn. Want opnieuw een Mercedes op de poleposition. En opnieuw die van Hamilton. Net als in Australië en in Maleisië. In totaal is dit al zijn 34e pole, waarmee hij in het trotse Verenigd Koninkrijk nu de recordhouder is in die eretabel.

En één blik op de tijdsverschillen na de kwali’s voorspelde veel. Hamilton stoof op een nat wegdek een halve seconde sneller rond dan nummer twee Daniel Ricciardo en een volle seconde sneller dan nummer drie Sebastian Vettel.

En dat laatste is op zijn minst opvallend. Weer was Ricciardo sneller dan Vettel. Voor de derde keer op vier kwalificaties. En dus al één keer meer dan voorganger Mark Webber over een heel seizoen vorig jaar.

En tijdens de GP werd het des te pijnlijker voor Vettel, toen hij Ricciardo na een pertinent teamorder moest laten passeren. "Tough luck", was het enige wat de recordkampioen over zijn lippen kreeg. Maar of het alleen brute pech is waar Vettel momenteel mee kampt? No way.

Van in de eerste ronde was het al duidelijk geworden dat heel wat rijders in China voor een schier onmogelijke opdracht stonden. Na een barslechte start zou bijvoorbeeld Nico Rosberg zeker niet weer kunnen winnen als in 2012.

En ondanks (andermaal) een superstart zou Fernando Alonso ook niet weer kunnen winnen als vorig jaar. Dat het crisis is bij de Scuderia Ferrari, en bij uitbreiding heel Italië, is te begrijpen. Na nu al zeven magere jaren zonder wereldtitel.

Met de compleet onbekende Marco Mattiacci als kersvers teambaas zal de Scuderia zich snel moeten herpakken. Vraag is hoeveel respijt deze voormalige verkoper uit de afdeling sportwagens zal krijgen.

Een opsteker is alvast die eerste podiumplaats van het seizoen dankzij Alonso en vooral dat Ferrari als enige renstal nu al vier keer beide bolides voorbij de zwart-wit geblokte vlag zag komen. Hun betrouwbaarheid is pico bello. Nu nog hun topsnelheid. Kimi Räikkönen kan niet wachten.

Twintig van de 22 starters haalden trouwens de eindstreep. Alle paniek van voor het seizoen blijft vooralsnog ongegrond. Alleen Adrian Sutil (Sauber-Ferrari) en Romain Grosjean (Lotus-Renault) waren dit keer de pechvogels met dienst. Een andere sukkelaar is natuurlijk Lotus-ploegmaat Pastor Maldonado, die nu al twee van zijn vijf hybride V6-motorblokken heeft opgesoupeerd. En dat met nog veertien GP’s voor de boeg.

Het seizoen is nog geen kwart ver, maar je mag nu al besluiten dat er zich stilaan een nieuwe wereldorde aan het installeren is in de F1. Met name het Duits/Britse bastion Mercedes. Met nu dus ook voor de derde keer op een rij Hamilton en Rosberg op één en twee.

Zo'n dominantie dateert van in 2002, toen Ferrari maar in twee van de zeventien GP’s niet kon floreren. Een flashback nog verder in de tijd brengt ons naar het gezegende jaar 1988. Toen overheersten de turbo’s van Ayrton Senna en Alain Prost. Van de zestien GP’s won Senna er acht en Prost zeven.

Maar nu behoort een full streak van negentien op negentien zeker tot de mogelijkheden. Een nec plus ultra voor Mercedes, maar het seizoen is nog lang. En achter de schermen zullen er zeker tot na de zomer enkele doorwinterde people managers nodig zijn om hun twee ijzervreters in toom te houden.

Nico Rosberg is nog steeds leider in de titelstrijd, maar zelf houdt hij niet zoveel van dat veelzeggende bijwoord nog. De blonde halfgod uit Duitsland doet er best alles aan om zijn donkere evenknie uit Groot-Brittannië nog zo lang mogelijk achter zich te houden in de stand.

Want vanaf dat moment heeft straatvechter Hamilton de bovenhand. Laat dat duidelijk zijn. Op de achterkant van zijn witte helm staat al een tijd het adagium te lezen: "Still I rise". Naar het album van wijlen 2Pac en Outlawz. Dat Hamilton dit jaar aan het herrijzen is, staat nu al vast. En de rest is vijgen na Pasen. Punt.