Ga naar de inhoud

Tien Belgen die de Ronde één keer wonnen

 za 5 april 2014 08:30
Eddy Planckaert wint de Ronde van Vlaanderen in 1988.
De Ronde van Vlaanderen heeft in de laatste 50 jaar 29 Belgische zeges opgeleverd. Onder anderen Merckx, Museeuw en Boonen prijken meer dan eens op de erelijst. Terwijl in die halve eeuw tien Belgen één keer triomfeerden, een lijstje van Nuyens tot Sels.

2011: Nick Nuyens

Nick Nuyens troefde in de sprint Chavanel en Cancellara af. Sinds zijn zege heeft de renner meer pech dan hem lief is en ook dit jaar moet hij de Ronde schrappen.

2000: Andrei Tchmil

Andrei Tchmil, die zich in 1998 tot Belg had laten naturaliseren, kwam alleen aan. Hij had een kleine voorsprong op een groep, waar Pieri de spurt won voor Vainsteins.

1988: Eddy Planckaert

Eddy Planckaert rekende in een sprint met zijn tweeën gemakkelijk af met de Australiër Phil Anderson en won 12 jaar na zijn broer Walter de Ronde. Nog in 1988 won Planckaert de groene trui in de Tour.

1987: Claude Criquelion

Claude Criquelion was weggesprongen na de Muur van Geraardsbergen en kwam met een minuut voorsprong op de achtervolgende groep over de streep. Sean Kelly won de sprint voor de tweede plaats. Voor Criquelion was het zijn tweede hoogdag, hij had in 1984 ook al het WK gewonnen.

1985: Eric Vanderaerden

In 1985 kwamen maar 24 renners aan de finish na een doorregende Ronde. Van hen was Eric Vanderaerden in de Belgische driekleur duidelijk de sterkste. Hij loste Anderson en Kuiper op de Muur. 41 seconden na Vanderaerden werd zijn Panasonic-ploegmaat Anderson tweede.

1982: René Martens

René Martens was de verrassende winnaar in 1982. Hij had in 1981 wel een Tour-rit gewonnen, maar blonk nooit uit in de klassiekers. In 1982 sprong hij weg voor de Muur toen de favorieten elkaar maar bleven begluren.

1980: Michel Pollentier

Michel Pollentier was steeds op de afspraak in de Ronde van Vlaanderen, met verschillende toptienplaatsen. Een keer schoot hij de hoofdvogel af. In 1980 was zijn jump in de slotkilometer de juiste en loste hij medevluchters Francesco Moser en wereldkampioen Jan Raas net.

1977: Roger De Vlaeminck

De Ronde van 1977 werd bijna een schijnvertoning. Roger De Vlaeminck reed met Freddy Maertens naar de streep, terwijl Maertens al wist dat hij gedeclasseerd zou worden omdat hij een fiets van een toeschouwer had geleend. Hij spurtte dan ook niet mee en De Vlaeminck kreeg de zege cadeau. Dat zorgde achteraf voor hevige reacties bij toeschouwers (achteraan in filmpje).

1976: Walter Planckaert

In een sprint met zijn drieën rekende Walter Planckaert af met Francesco Moser en Marc Demeyer. De drie hadden net ervoor de Vlaeminck en Maertens losgeschud.

1966: Ward Sels

Ward Sels nam in 1966 wraak voor zijn tweede plaats van het jaar ervoor. Hij was de snelste van een groep van 14 renners, die zich op de Muur gevormd had.