Wuyts: "Veel hangt zondag af van de houding van het publiek"

Ik kader al die commotie vooral in hoge koorts, letterlijk en figurlijk. Januari en een stukje februari is een periode waarin seizoenen goedgemaakt moeten worden. Voor een aantal veldrijders kan dat alleen maar met een trui.

Nys, Albert en Van der Haar gaan met de regelmatigheidscriteria lopen, dus moeten renners als Pauwels en Vantornout een kampioenentrui proberen binnen te halen. Daar hebben ze alles voor over, ze worden wat nerveus en ze doen dingen die niet passen.

Die mentale steekspelletjes dateren al van vroeger. Zo kroop Nys vroeger in een hoekje toen Mario De Clercq naar hem uithaalde.

Je moet het een beetje in dat kader zien: Vantornout zit in het kamp van (ploegleider) De Clercq en heeft natuurlijk van de meester geleerd. Hij weet dat manipuleren, bewust of onbewust, altijd wat helpt.

Ik zeg niet dat De Clercq hier de aanstoker van geweest is - verre van - maar het komt bevreemdend over dat Vantornout afziet van de Wereldbeker in Rome, koorts maakt op zijn verkoudheid en dan een dag later - in alle koortsigheid wellicht - afzakt naar het BK-parcours en checkt hoe het met die balkjes zit. Dat is op zijn zachtst gezegd bij de haren getrokken.

Of dit zondag nog zal spelen? Dat hangt allemaal af van de houding van het publiek. Ik hoop dat de mensen het goed zullen inschatten en denken "Ach, was het dat maar" en dat ze het Vantornout niet al te moeilijk maken. Maar eigenlijk vrees ik daar een beetje voor. De crosswereld is zo'n kleine wereld, verdeeld in enkele kampen die vooral op kampioenschappen zeer fel en hitsig tekeer kunnen gaan. Ik hoop dat dat zondag niet het geval zal zijn.

Ik hoop op een sportief hoogstaande wedstrijd die doorgaat tot de laatste ronde. Veel zal volgens mij afhangen van de eerste twee rondes. Er komt vrij snel een lus rond de vijver en dat is een Albert-stuk. Als Albert daar zijn geijkte patroon neerpent en een hoog tempo ontwikkelt, wie kan hem dan volgen?

Als de logica van december gerespecteerd wordt - ik verwijs naar de evolutie met een tweestrijd Albert-Nys - zou die de hetze van deze week zeer snel kunnen afzwakken en kunnen we na enkele ronden een verhaal schrijven van twee mannen uit dezelfde gemeente.

Maar de belangrijkste deelnemer wordt het weer. Vandaag trekt het parcours gezicht A, morgen B en zondag C. Het weer kan alle details door elkaar schudden en daardoor kunnen de kansen keren.

Het parcours is niet echt zwaar. Het heeft veel lange stukken en dat is zeker niet in het nadeel van Albert. De vorm van de dag is ook bepalend, net als de mentale ingesteldheid, de prikkelbaarheid, of er plots iets in iemand zijn rug schiet...

De aard van het hedendaagse parcours dan. Ik heb deze week de filmpjes van vroeger bekeken op sporza.be en heb daarbij grote ogen getrokken. Ik zag lopende mensen op omlopen die helemaal anders waren dan nu.

Er zaten vooral zware hellingen in, verschrikkelijk lange loopstroken en paadjes waar je nauwelijks iemand kon voorbijrijden. Onder Eric De Vlaeminck als bondscoach is dat allemaal veranderd. Hij hield niet van die omlopen.

Nu is het compacter, overzichtelijker, technischer en zitten er kunstmatige hellingen in. En ook wat balkjes, zodat de kijker zich kan optrekken aan de spektakelwaarde. Het mag pittig zijn, maar de renners mogen niet overdreven afgepeigerd worden.

Ik vind niet dat we moeten terugkeren naar dat zware baggerwerk, want dan krijg je het lied van de saaiheid en is de kans groot dat de grootste atleet er met kop en schouders bovenuitsteekt en techniciteit ondergeschikt wordt.

Zelf houd ik van de technische vaardigheid en de snelheid in het veldrijden. Daar kun je niet meer in terug.

De cross is geëvolueerd en brengt veel geld in het laatje, van organisatoren en van de wielerbond. De hoogste som haalt het. Zo dateert het laatste BK in Wallonië al van 1999 in Soumagne. Als Wallonië geïnteresseerd is, mag het van mij gerust weer een kampioenschap organiseren. Graag! Je moet daar toch prachtige omlopen in overvloed vinden.

Waregem heeft bijvoorbeeld geen historiek in het veldrijden. In eerste instantie is daar aan het commerciële aspect gedacht, daarna aan het parcours. Dan krijg je dus een wat bevreemdend parcours met alleen kunstmatige dingen erin en paardenkoppen erop gemonteerd. Dan moet je haast hopen dat het nog wat bijregent om echte cross te zien.