Vandenbempt: "De Club-fans mogen gerust zijn"

De opluchting bij Club Brugge tegen Lokeren was enorm. Dat was aan alles te merken. Zeker na die late misser van De Pauw. Anders had het zomaar 1-1 kunnen zijn en krijg je toch weer een klop. 

Dat die negatieve reeks in de hoofden van de spelers zat, zag je vooral in de tweede helft. Club werd angstig, begon achteruit te lopen en nerveus te verdedigen. Daarom was winnen belangrijk.

De verloren derby tegen Cercle had ook moed kunnen geven, vind ik. Club speelde goed en had veel kansen, het scoorde alleen niet. Wat mij betreft was er zaterdag niet noodzakelijk een wake-upcall nodig van de supporters.

Belangrijk is de hand van de trainer in het elftal kunnen zien. En dat zie je bij dit Club Brugge al langer dan gisteren. Er zit een idee achter dat almaar beter wordt uitgevoerd. Vazquez was ook goed. Die kan Club Brugge altijd beter doen draaien, al vrees ik dat zijn motor wel te klein is op lange termijn.

Club Brugge zal de komende maanden nog wel een paar keer flink struikelen, maar met een paar spelers erbij in januari zal Preud'homme zijn ploeg gewoon wel klaar hebben tegen de play-offs. De Club-fan mag gerust zijn.

De zege van Standard kwam ook op tijd, want dat was ondertussen een dikke maand geleden. Met die haperende resultaten kwam ook de nooit geziene rotatiepolitiek van Guy Luzon zwaar onder vuur in de pers. Maar ook bij de spelers voel je stilaan sluimerende ergernis en onbegrip.

Donderdag tegen Beveren was het erover: zes à zeven nieuwe spelers in vergelijking met Anderlecht. Als je dan op 2-2 blijft steken, voed je dat ongenoegen. Vainqueur-Buyens is echt wel de beste centrale as voor Standard op het middenveld.

Ook spelers als Van Damme, Ciman en Kanu moet je altijd laten staan. Die kicken ook op wedstrijden, die worden niet moe. Ik vind het niet slim om die af en toe zelfs op de tribune te zetten.

Ik ben benieuwd wat Luzon deze week tegen Salzburg gaat doen en zondag tegen Club Brugge. Als hij nu niet twee keer zijn beste elf opstelt, dan is hij een koppigaard.

Wie doet Genk wat na zes zeges op rij? We moeten toch voorzichtig zijn, want net toen we ons die vraag stelden over Standard, konden de Rouches niet meer winnen.

Maar Genk is enorm gegroeid de voorbije maanden. Het is fysiek ijzersterk en tactisch zeer gedisciplineerd. Been heeft zich dat Belgische voetbal helemaal eigen gemaakt. Er is een vast stramien met duidelijke opdrachten.

Er zit geen rotatie in Genk ondanks het drukke programma. Been ziet het helemaal anders. Hoe meer een ploeg samenspeelt, hoe beter die wordt. Dat lijkt mij een logische redenering.

En je kunt er tegelijk ook niet omheen dat veel spelers in een heel goeie vorm verkeren met veel zelfvertrouwen: doelman Köteles op kop, gevolgd door de vier verdedigers, de French Connection Camus-Gorius op het middenveld en voorin is Jelle Vossen weer helemaal zichzelf.

Genk is de beste van het moment. En dan is de duurste aankoop uit de clubgeschiedenis, Mboyo, nog geblesseerd.

Zondag is het Genk-Anderlecht. Met 6 op 6 deed Van den Brom wat moest. Maar dat zegt tegelijk ook alles over de toestand waarin Anderlecht verkeert. 6 op 6 tegen Oostende en OHL is toch niet zo uitzonderlijk voor een club als Anderlecht.

Van den Brom heeft in de situatie waarin hij en Anderlecht zich bevinden voor "vrouwen en kinderen eerst"-voetbal gekozen. Hij koos voor organisatie: alles dicht, ook thuis tegen Leuven en in Oostende. Veel defensief georiënteerde spelers en dan hopen op een of andere flits.

Over champagnevoetbal wordt al een tijd niet meer gesproken, eigenlijk bijna een jaar niet meer.

Dus op dit moment is dat misschien goed om de rust te herstellen, maar het is vooral een zeer tijdelijk recept. Want met het middenveld zoals het nu staat, is het altijd moeizaam voetballen.

Morgen in Parijs is het nog even toegelaten om dekking te zoeken, maar met dit amechtige voetbal raak je niet tot aan de winterstop zonder kleerscheuren.