Ga naar de inhoud

meest recent

Sas: "Mijn doel bij Club was niet bereikt"

 di 19 februari 2013 11:50
Kristof Sas: "Vier Club-coaches in 1,5 jaar was te veel voor mij."
In januari stopte de samenwerking tussen Club Brugge en dokter Kristof Sas. In Het Laatste Nieuws spreekt Sas, die voor Club zes jaar bij Anderlecht werkte, voor het eerst. "Negen geblesseerden tegelijk, dat was geen pech."

Club Brugge werd in het begin van het seizoen overspoeld door blessures. "Dat speelde niet mee in mijn beslissing om te stoppen. Wel dat ik in anderhalf jaar Club Brugge met vier hoofdtrainers heb gewerkt: Koster, Daum, Leekens en Garrido."

"Dat eiste zoveel van mij, dat ik ben gaan denken: "Is dit nog vol te houden naast mijn gezinsleven en voltijdse job als spoedarts? Ik besloot na het seizoen te stoppen en deelde dat mee. Club verkoos meteen een einde te maken aan de samenwerking. Dat kon ik begrijpen."

Sas ging van Anderlecht naar Club voor het nieuwe project daar: het Personal Performance Center. "De prestaties van elke speler bevorderen door specifiek en individueel te werken. Dat is volgens mij dé essentie van het medische beleid bij een topclub."

"Die visie moet omgezet worden in de praktijk. Club zette daarin belangrijke stappen. Ik vind het jammer dat ik niet voort kon werken aan het project. Mijn doel bij Club was nog niet bereikt."

De visie van het Center werd wel niet gedeeld door alle coaches: "De ene liep er al meer mee op dan de andere", klonk het veelbetekenend.

"Negen geblesseerden, dat is geen pech"

Met Daum en Leekens botste Sas over zijn aanpak. "Daum heeft gewerkt aan de Europese top, met superatleten. Hij zei me vlakaf: "Wie niet meekan op mijn trainingen, valt gewoon af en ik pak een ander.""

"Die zienswijze botst natuurlijk met het budget van een Belgische topclub. Ik probeerde hem te overtuigen dat hij die superatleten niet ter beschikking had en hij enkel progressie kon maken met een individuele aanpak. We hebben onze confrontaties gehad, maar op het eind werkten Daum en ik in harmonie en respect."

"Met Leekens had ik als mens geen enkel probleem, maar we hadden andere opvattingen over collectief trainen. Als je de specifieke kenmerken van voetballers niet of te weinig onderhoudt, krijg je vroeg of laat blessures."

"Een back heeft een andere training nodig dan een spits of een box-to-box-speler. Op dat vlak is een groepstraining die goed is voor de ene speler misschien nefast voor de anderen."

"Ik geloof niet in enkel toeval. Je kunt pech hebben, maar niet als er op een bepaald moment negen spelers in de lappenmand liggen."

"En toch begreep ik Leekens: het resultaat stond boven alles voor hem. Hij zei dat hij zich Europees moest plaatsen en dat de groep niet klaar zou zijn zonder voldoende collectieve momenten."