Campbell in Londen dankzij bordeel-inkomsten

Logan Campbells olympische avontuur in Peking leverde hem een financiële kater op. De kosten die hij had gemaakt om te trainen, te reizen en voor zijn materiaal waren opgelopen tot zo'n slordige 120.000 dollar.

Als de Nieuw-Zeelander er ook in Londen wilde bijzijn, moest hij dus wel op zoek naar een financiële oplossing. En die vond hij. Campbell opende een luxe-bordeel in Auckland.

"In 2008 was er geen sprake van sponsors voor taekwondo-atleten. Daarom wilde ik het op die manier proberen", zegt de 26-jarige Campbell.

Zijn ouders stonden in het begin niet helemaal achter het idee, maar na verloop van tijd draaiden ze bij. "Mijn moeder zag het eerst niet zo goed zitten, maar ze heeft de dames ontmoet en was heel vriendelijk. Ze besefte dat het ook maar gewone mensen zijn die voor hun kinderen willen zorgen."

Even leek het erop dat Campbells onderneming zijn selectie voor Londen in gevaar zou brengen. "Een olympische selectie is niet enkel gebaseerd op sportieve prestaties, maar ook op de voorbeeldfunctie die de atleet vervult voor de Nieuw-Zeelandse jeugd", zegt John Schofield, fondsmanager van het olympische team.

Campbell verdedigde zijn zaak vervolgens in de pers. "Ik buit niemand uit. Niemand wordt verplicht of geforceerd om hier te zijn. Zowel de escortedames als de klanten zijn hier uit vrije wil."

"En ik ben geen pooier zoals de mensen het zich inbeelden: een ruwe kerel met gouden kettingen die op de hoek van de straat zaakjes staat te regelen. Helemaal niet. Ik ben gewoon de eigenaar van een escortebureau."

Uiteindelijk werd Campbell toch geselecteerd voor de Spelen. En nog beter: ook sponsors dienden zich aan. In 2011 besloot hij dus maar zijn bordeel te sluiten. Zo kon hij zich ook volledig toeleggen op trainingen en voorbereidingstoernooien.

• Logan Campbell ging er in Londen al in de eerste ronde uit tegen de Oekraïner Husarov.