Boonen schiet vijfde keer raak in E3 Harelbeke

Naar goeie gewoonte stak Tom Boonen op de Taaienberg het vuur aan de lont. Sep Vanmarcke en Fabian Cancellara bewezen dat ze nauwelijks hoefden onder te doen voor Boonen.

Voor Philippe Gilbert luidde de Taaienberg zijn zwanenzang in. De Belgische kampioen, die aan de start nog ambitieus klonk, bengelde voortdurend achteraan en gaf op 45 kilometer van de finish op.

In achtervolging op een kopgroep van negen renners, met de Belgen Hulsmans, Sijmens, Delfosse en Dockx, pakte Cancellara uit op de Oude Kwaremont.

Door zijn demarrage werd een elitegroepje gevormd, maar de Zwitser moest zich zelf laten uitzakken door een lekke band. Toen hij een nieuw wiel kreeg, werd hij ook nog eens aangereden door Barredo.

Cancellara liet het daar niet bij zitten. De winnaar van 2010 en 2011 zette eerst alleen en daarna met een peloton de achtervolging in op het groepje met Boonen.

Uit dat groepje ontsnapten Chavanel, Moeravjov en Spilak. Ze gingen op zoek naar Gatto, de sterkste van de vluchters. Spilak moest zijn inspanningen bekopen. Chavanel en Moeravjov gingen op en over Gatto.

Het tweetal knokte voor elke seconde op een peloton waar nu ook Cancellara was komen aansluiten. De twee leiders leverden een moedig, maar vruchteloos gevecht. De 55e editie van de E3 Harelbeke zou beslist worden in een groepssprint. Boonen ging van ver aan, maar hij hield Freire net af.

Met zijn vijfde triomf in Harelbeke is Tom Boonen nu alleen recordhouder. De Omega Pharma-Quick Step-renner onttroont Rik Van Looy. "Sorry Rik dat ik je record heb afgenomen", zegt Boonen.

"Ik ben wel tevreden dat ik een grote mijnheer als Van Looy kan onttronen. Ik ben ook blij dat ik een record in handen heb, ook al is het maar een kleintje."

De zege deed de Omega Pharma-Quick Step-renner duidelijk deugd. "Het haalt veel druk van de ketel. Had ik het niet afgemaakt, had ik een pak andere vragen gekregen."

"Ik probeerde er een mooi kijkstuk van te maken en had enkele "cartouches" verschoten. Ik wist even niet of ik genoeg kracht overhad voor voor de sprint, want overal waar Freire start, gaat hij voor de zege. Ik dacht dat ik niet genoeg jus zou hebben in de sprint, maar ik sprintte slim."

Uiteindelijk moest Boonen in de sprint nog met enkele snelle mannen afrekenen. "Het was een rare koers", zegt Boonen. "Er werd nochtans heel hard gereden en de mannen die de koers hoorden te maken, deden ook enkele serieuze aanvallen. Maar na elke inspanning werd er geloerd en rondgekeken. De pech van Fabian veranderde daar niet veel aan."