Thijs Zonneveld snoeihard voor Nederlands wielerteam: "Lullig, pijnlijk, amateuristisch"

"Alles wat fout kon gaan, ging ook fout. Ik had hetzelfde gevoel als bij de foute wissel van Sven Kramer op de Olympische Spelen in 2010", zegt Thijs Zonneveld in de podcast In Het Wiel. "Het was lullig, pijnlijk en amateuristisch."

"Niks ten nadele van de winnares. Knap dat ze aanvalt en kan standhouden. Maar als je start met de beste 4 rensters van de wereld in 1 ploeg, dan heb je de wedstrijd verloren. Dat heeft Nederland helemaal aan zichzelf te wijten."

"Als je met de beste rensters van start gaat, dan weet je dat je het gewicht van de koers moet dragen. Dan heb je 2 keuzes: of je gaat meteen koersen zoals bij de junioren. Dan maak je het voor iedereen zo zwaar mogelijk. In het andere geval laat je een kopgroep wegrijden en moet 1 van de 4 Nederlanders zich opofferen om het gat dicht te rijden."

"De afspraak op voorhand was om de koers pas hard te maken na 75 km. Er waren 2 lijsten opgesteld: sterke rensters versus zwakkere rensters. Anna Kiesenhofer stond op de tweede lijst."

"Ik snap niet dat je een kopgroep 11 minuten laat wegrijden in een koers van 137 km. Dan maakt het al niet uit wie erbij zit. Je maakt ze sowieso kansrijk. Wat was je plan ermee? Toen ze begonnen te rijden, was de wedstrijd al verloren."

Na de wedstrijd was er de klacht dat er geen informatie doorstroomde naar het peloton. Thijs Zonneveld vindt dat een flauw excuus. 

"Je weet van tevoren dat de situatie in de koers hectisch zal zijn. Je kunt niet alles afschuiven op de organisatie of de UCI. Dat kan niet waar zijn. Er waren bijvoorbeeld bordjes met tijdsaanduidingen. Je kunt bij wijze van spreken 100 man langs de kant zetten, andere leden van Team NL of verzorgers. Je moet alleen maar langs de kant gaan staan met een bord, net als in elke juniorenkoers."

"Bondscoach Loes Gunnewijk had dwars door het peloton kunnen rijden, een boete pakken van de jury en ernaast gaan rijden. Alles om toch maar informatie door te spelen. Wist ze dat de rensters de tijdsverschillen niet doorkregen? Dan kan je het niet maken dat je in de auto blijft zitten en niets onderneemt." 

"Van tevoren geen goeie afspraken, in de koers geen communicatie en het  gewoon laten gebeuren in de slotfase. Dat kost Nederland sowieso goud."

Sven Kramer zag op de Winterspelen van 2010 zijn droom in rook opgaan. Hij was in Vancouver op de 10.000 meter op weg naar een gouden medaille, maar na een verkeerde wissel werd hij gediskwalificeerd.