Nina Derwael wil scoren in Tokio: "In Rio moest niets, wil nu voor medaille gaan"

Nog 66 dagen en dan is het zover: de Olympische Spelen in Tokio. Heel wat Belgische atleten zakken af naar Japan in de hoop er een prestatie neer te zetten. Zo ook Nina Derwael. De wereldkampioene op de brug met ongelijke leggers heeft torenhoge ambities.

"In Rio had ik niets te verliezen", zegt de 21-jarige Derwael. "Het was leuk om daar te staan. Nu wil ik echt die finale halen en voor die medailles gaan. Dat is een heel andere mentaliteit, die heb ik ook opgebouwd door die ervaring van die eerste Spelen in 2016."

Derwael zal niet alleen naar Japan afreizen. Ze krijgt nog 3 andere gymnastes met zich mee. Wie dat zullen zijn, dat weet ze zelf ook nog niet. "We zijn nog met heel veel", zegt Derwael. "Ik denk dat we nog altijd niet beseffen dat er nog zoveel meisjes zullen afvallen." 

"Als je me vraagt om een team van 4 samen te stellen, volgens mij wissel ik dan elke week van gedachten. Er zijn zoveel meisjes die zo dicht bij elkaar liggen en er elke dag zo hard voor werken. Het is heel moeilijk om daar een selectie in te maken. Ik ben blij dat ik dat niet moet doen."

Eén van de meisjes die mag hopen op een deelname aan de Spelen is de 15-jarige Jutta Verkest. Verkest werd op het voorbije EK nog knap 10e in de allroundfinale. Derwael heeft niets dan lof voor haar jonge collega. 

"Ik dacht altijd dat ik degene was die de meeste dingen kwijtraakte, die het meeste vergat. Maar ik heb eindelijk iemand gevonden die erger is dan ik", lacht Derwael.

"Jutta is heel vrolijk, zelfs als het op training wat minder gaat, blijft ze vaak heel rustig. Ze is niet iemand die dan direct heel kwaad wordt op zichzelf of die begint te wenen als iets niet lukt. Daar kan ik soms wat van leren." 

"Op een bepaalde manier heb ik gedacht dat het een "je m'en fou-houding" was, ik ga door het leven en zie wel waar het me brengt", gaat Derwael voort. "Dat is een heel andere mentaliteit dan waarmee ik op training sta. Maar het werkt wel bij haar. Op dat vlak zijn we wel heel verschillend. Ik probeer af en toe wel zo te werken, maar het zit niet in me."

"Sinds Jutta de transitie heeft gemaakt van de junioren naar de senioren heeft ze echt al heel grote stappen gezet, op alle toestellen. Toen ze me in het begin zeiden dat de meisjes van 2005 ook gingen meedoen voor de Spelen, dacht ik dat ze er niet op voorbereid waren."

"Ik denk dat Jutta ons op het EK allemaal getoond heeft dat we toch rekening met haar moeten houden."