Ebrima Darboe: van vluchtelingenschip naar halve finales in Europa League

Het verhaal van Ebrima Darboe is opmerkelijk. Vijf jaar geleden nam hij in Gambia op amper 14-jarige leeftijd afscheid van zijn familie, op zoek naar een betere toekomst.

Op een overvolle bus raakte hij tot in een Libisch vluchtelingenkamp, waar hij gefolterd en misbruikt werd door mensensmokkelaars. Toch slaagde hij erin om de oversteek naar Europa te maken. Met een vluchtelingenschip strandde hij op Sicilië.

De 1,80m grote Darboe woog nog nauwelijks 50 kilogram en werd als minderjarige opgevangen door sociale werkers. Zo belandde hij bij een gezin in Rieti, een stad op zo'n 100 kilometer van Rome.

Daar werd hij tijdens een voetbalwedstrijdje opgemerkt door een talentscout van Roma. In 2019 kon hij, na heel wat administratieve problemen, eindelijk zijn debuut maken voor de Romeinse beloften.

Volgens de Italiaanse media heeft de 19-jarige Darboe momenteel een contract dat hem jaarlijks zo'n 50.000 euro oplevert. Dat bedrag stuurt hij naar verluidt bijna integraal door naar zijn familie in Gambia, die hij 5 jaar geleden achterliet om zijn droom waar te maken.

Afgelopen weekend mocht hij tegen Sampdoria voor het eerst proeven van de Serie A en door de blessure van Chris Smalling kreeg hij donderdagavond zowaar een uur om zich te tonen in de halve finales van de Europa League, tegen het grote Manchester United.

"Het is onmogelijk om te beschrijven wat ik nu voel", sprak Ebrima Darfoe gisteren na zijn Europees debuut. "Dit is een kinderdroom die in vervulling gaat. In Afrika de top bereiken, is moeilijk. Ik had geen andere keuze dan te vluchten naar Europa om mijn droom waar te maken."

"Het is zwaar geweest, maar ik bedank God en Italië. Ik ben zo dankbaar dat ik in een gastgezin ben terechtgekomen. Ik werd opgemerkt door een scout en zij heeft mijn leven veranderd. Ik ben haar zo dankbaar. Ik weet dat iedereen vanavond gekeken heeft."

"Vijf jaar geleden keek ik nog voetbal op televisie in Gambia. Nu stond ik op het veld met de spelers waar ik toen naar keek. Ik weet dat ik nog niks bereikt heb. De weg is nog lang. Ik zal hard blijven werken om mijn ploeg te helpen."

"Ik heb zelf ook veel hulp gekregen van Daniele De Rossi, die zich vanaf het begin over mij ontfermd heeft. Later ook van Kolarov. Nu ben ik heel close met Diawara. Ik geef alle jonge spelers de raad om nooit op te geven en te geloven in jezelf. Blijf dromen!"