Het fenomeen Tom Pidcock gefileerd: “Zelfs boven 2.000 meter veranderen zijn waardes niet”

Voor zijn naam kleeft al jaren het etiket supertalent. Met dank aan enkele uitschieters op jongeren-WK’s op de weg en in het veld. Al zijn er weinigen - tenzij je Remco Evenepoel heet - die het ook meteen waarmaken bij de profs. 

Maar kijk: Tom Pidcock was vorig voorjaar al een luis in de pels van de allergrootsten. Top 5 in Kuurne-Brussel-Kuurne en de Strade Bianche. Vervolgens getriomfeerd in de Brabantse Pijl en op enkele millimeters van de zege gestrand in de Amstel Gold Race. Twee keer tegen Van Aert.

Richting de zomer kroop hij op zijn mountainbike, dromend van de olympische titel in Tokio. Na het uitvallen van Mathieu van der Poel was er niemand die hem van het goud kon houden.

En gisteren vloog hij als Superman over het parcours tijdens het WK veldrijden in Fayetteville. Ook die regenboogtrui mag bij deze al in zijn kast.

“3 jaar geleden leerde ik Tom kennen”, herinnerde zijn coach Kurt Bogaerts zich. “In het veld kon hij spectaculaire dingen met de fiets."

"Maar zijn wereldtitel tijdrijden (junioren 2017) bewees dat hij ook inhoud heeft. Bij veel jonge renners gaat de weg naar de top met meer vallen dan opstaan, maar dat is bij Tom niet het geval.”

Volgens Bogaerts heeft zijn enorme leergierigheid daar veel mee te maken. "Tom is als een spons. Hij neemt alles meteen op en leert snel. Zijn meest gebruikte woord is "why"", lacht Bogaerts. "Als je dan met een verstandige uitleg komt, voert hij alles heel nauwkeurig uit."

Naast zijn mentale kwaliteiten springt Pidcock er ook fysiek bovenuit. Met zijn lichaamsbouw gemaakt voor het hooggebergte, maar tegelijk ook explosief. Bogaerts: "Op dit moment kan je geen enkele koers voor hem uitsluiten. Het is nog afwachten waar zijn limieten liggen."

"Tom beschikt over een uitstekend herstelvermogen en presteert goed op grote hoogtes. Vorig jaar reed hij een mountainbikewedstrijd boven de 2.000 meter en zijn waardes veranderden niet. Dan weet je dat hij capaciteiten heeft voor het hooggebergte."

Bij zijn team INEOS Grenadiers speelden ze dit seizoen dan ook al uit in de Vuelta. Het werden anonieme maar leerrijke weken. In Groot-Brittannië zien ze in het supertalent al volop een opvolger voor het succesvolle rijtje met Bradley Wiggins, Chris Froome en Geraint Thomas. 

“Maar het eerste doel is om van Tom een complete renner te maken", aldus Bogaerts. "Zoals Merckx vroeger. Iemand die een zo compleet mogelijk palmares bij elkaar kan rijden. Al is het niet meer van deze tijd om dat in een seizoen te doen.”

Door de klasse en liefde voor vele wielerdisciplines - bij Pidcock staan zijn crossfiets en mountainbike naast zijn wegmateriaal - trekken veel mensen de parallel met Mathieu van der Poel. 

“Toevallig stond ik tijdens Milaan-Sanremo met zijn papa Adrie te praten", vertelt Bogaerts. "En we kwamen tot dezelfde vaststelling. Er zijn inderdaad veel gelijkenissen in de manier waarop ze omgaan met hun sport. Ze willen niet in een glazen kooi geduwd worden - je moet ze vrijheid geven."

"Afgelijnde trainingen zoals Wout van Aert afwerkt, zouden bij hen niet werken. Beiden willen ook goed ondersteund worden, met het beste materiaal rijden en een goede omkadering hebben. Qua intrinsieke kwaliteiten heeft Tom wel meer een klimprofiel dan Mathieu, terwijl hij sterker zal zijn in vlakkere wedstrijden."

Nochtans staat de ploeg van Pidcock niet meteen bekend om zijn vrije manier van koersen. “Maar eigenaar Dave Brailsford benadrukte dat ze af wilden van de "robotische" manier van koersen. Ze willen agressiever rijden."

"Dat past ook in het plaatje van de nieuwe sponsor Grenadiers, die 4x4's produceert. Soms moeten we Tom op dat vlak wel beschermen tegen zichzelf."

Maar een Superman in regenboogtrui kan wel tegen een stootje.