"MMA is de ultieme gevechtssport, maar wordt hier stiefmoederlijk behandeld"

Conor McGregor tegen Dustin Poirier is de hoofdkamp van UFC 257.  Het  Ultimate Fighting Championship (UFC) is de grootste en rijkste organisatie, die al het langst met deze sport bezig is. "Noem het maar gerust de Champions League van de gemengde gevechtssporten", zegt Ben Dandois.

"Het zijn uiteraard keiharde gevechten, maar de UFC staat erom bekend dat het rond populaire figuren, zoals Conor McGregor, grote shows bouwt. Veel mensen kennen hem, hij heeft een bepaalde attitude en hij verkoopt zichzelf heel goed. Uithangborden zijn heel belangrijk voor de bekendheid van de sport."

"Als je Conor vergelijkt met werelkampioen Chabib Noermagomedov, dan is de tweede misschien de betere vechter. Maar Chabib verkoopt het minder goed. Hij heeft wel al zijn wedstrijden gewonnen, maar het is minder spectaculair en daarom spreekt hij minder aan dan McGregor."

“MMA is in mijn ogen de ultieme gevechtssport", gaat MMA-trainer Ben Dandois verder. "Het is heel compleet, want er wordt zowel staand als op de grond gekampt. Je moet uitermate goed getraind zijn om deze sport te beoefenen." 

"Je stapt niet zomaar onvoorbereid in de octagon, want dan zal je zwaar geblesseerd raken. Bij MMA weet je waaraan je begint." 

Vechtsporters zijn het ook gewoon om te incasseren want daarop wordt keihard getraind. 

"Je bent beter resistent tegen schade door fullcontacttrainingen. Ook de strenge regels zorgen ervoor dat er door de scheidsrechters snel ingegrepen wordt wanneer iemand rake klappen krijgt of in een klem niet kan aftikken."

In de UFC spat het bloed vaak in het rond en worden er soms nog enkele klappen uitgedeeld aan iemand die al tegen het canvas ligt. Iets wat het barbaarse imago van de sport extra in de verf zet. Dat begrijpt Dandois wel, maar hij nuanceert. 

"De lichtere handschoenen zorgen ervoor dat een rake klap sneller tot schade en het stoppen van de kamp leidt. Daarenboven zijn er maar 3 ronden van 5 minuten of 5 ronden als het om een topgevecht gaat. Dus een kamp is vaak veel sneller afgelopen dan een boksmatch."

"Maar, vergis je niet, boksen is ook gewelddadig hoor. 12 ronden lang klappen op je hoofd krijgen, tegen je hersenen. De doffe stoten van die handschoenen veroorzaken achteraf soms veel ergere, minder zichtbare schade."

Ben Dandois heeft het zoals veel MMA-fans moeilijk met de term kooivechter, die nog te vaak gebruikt wordt. "Oorspronkelijk is het zo begonnen. Wat is de beste stijl? En wat zou er gebeuren als we iemand van 60 kg tegen iemand van 100 kg laten vechten in een kooi? Dat was experimenteel, een beetje circus." 

De kooi is vervangen door een octagon, er is een duidelijk reglement met gewichtsklassen en de sport groeit al 15 jaar bij het grote publiek, behalve hier in België. 

"Het wordt in de Lage Landen stiefmoederlijk behandeld omdat het allemaal te onbekend is en te weinig in de media komt. Dat geldt trouwens voor alle gevechtssporten."

Maar er is verandering op komst volgens Dandois. "We hebben een grote jeugdploeg, die niet aan fullcontactcompetitie doet, maar wel traint in de verschillende aspecten van de sport: boksen, kickboksen, worstelen en jiujitsu."

"Die kennen de sport beter dan de oudere generatie dankzij YouTube en gamen. Dat is een groot verschil met mensen van boven de dertig die de sport nog altijd zien als straatvechten in een kooi. Door met deze jonge generatie te werken, gaan we veel verder komen dan waar we nu staan."

Vechtsporten dragen over het algemeen het stigma dat ze vaak worden uitgeoefend door mensen die erop uit zijn om amok te maken. Bovendien ligt de sportschool van Ben Dandois in hartje Antwerpen in een smeltkroes van verschillende nationaliteiten.

"De rasechte Belgen zijn hier serieus in de minderheid. Maar deze sport brengt mensen van allerlei origines en religies samen. Wij kunnen in onze sportzaal samen trainen en sporten zonder dat al deze dingen aan bod komen. Dat is leuk om te zien."

"Amokmakers zullen er altijd zijn. De ene gaat op straat vechten, de ander zal zijn agressie en frustratie kwijt kunnen in de sportzaal en dat daardoor juist niet doen op straat. Als je zelf aan deze sport doet, dan weet je waarmee je bezig bent en dan ga je je niet laten gek maken op straat."

"De mensen die bij ons trainen doen dat uit discipline. Die willen iets leren en iets bereiken in die sport. De jeugd is alvast zeer gemotiveerd."