Ga naar de inhoud

Ann Wauters begrijpt Hanne Maudens: "Burn-outverhaal delen is grote stap vooruit"

 di 29 september 2020 14:00
" "
Ann Wauters (39) en Hanne Maudens (23) kwamen in Vandaag praten over burn-out in de sport.

Atlete Hanne Maudens maakte vorige week verrassend bekend dat ze de zevenkamp inruilt voor de 800 en 400 meter. Reden: een jarenlange blessure en aanhoudende mentale en fysieke druk die uitmondde in een burn-out. Ze deed gisteren nog eens haar verhaal in Vandaag. Topbasketbalster Ann Wauters schoof mee aan tafel om te praten over burn-out in de topsport: "Je ziet de noden, we moeten onze mindset veranderen."

Hanne Maudens deelde haar verhaal uitgebreid met een open brief in een blogpost. "Ik heb heel veel reacties gekregen van mede-atleten, nationaal en internationaal. Maar ik kreeg ook veel mails van mensen die niets met sport te maken, maar wel met burn-out en depressie. Ze deelden hun verhalen", vertelde de 23-jarige Maudens.

 

Ann Wauters (39) vond net dat belangrijk: "Het is knap van Hanne dat ze haar verhaal in een open brief heeft gedeeld met iedereen. Dat is net zo krachtig. Meer en meer atleten beginnen dat platform te gebruiken om toch wel moeilijke zaken aan te kaarten."

 

"Burn-outs in de sport: ik denk dat dat een aantal jaar geleden zelfs niet mocht en kon besproken worden. Door dat nu openlijk te kunnen delen, kan het bespreekbaar worden en zie je ook de noden.”

Door het openlijk te delen kan burn-out in de sport bespreekbaar worden en zie je ook de noden.

Ann Wauters

Wauters: "Mijn 6e jaar in Rusland was voor mij een zwaar moment"

Wauters is van een andere generatie, maar ze herkent zich deels in het verhaal van Maudens. "Elke topsporter heeft in zijn carrière wel eens een moment dat je het even niet meer ziet zitten of dat het allemaal wat zwaar wordt."

 

"Ik heb ook zo’n moment gehad: ik had 6 jaar in Frankrijk gespeeld, 6 jaar in Rusland en in de zomers speelde ik in Amerika. Dat 6e jaar in Rusland was echt een zwaar jaar. Ik voelde: “Dit ben ik gewoon niet meer”. Daarin herkende ik me wel volledig."

 

"De passie voor het spel was wat weg. Ik voelde dat ik niet meer dicht bij mezelf was en dat ik moest ingrijpen om weer de passie en de energie te voelen.”

 

Maudens trainde heel vaak met pijn. Ze verzweeg ook haar scheenbeenblessure voor haar coach en ouders: "Ik vond het raar om dat aan een nieuwe coach te zeggen. Dat ging moeilijk in mijn hoofd.”

 

Wauters toont begrip: “We willen niet altijd spreken over de druk om te presteren, maar die is er wel, hoor. In basketbal heb je elke week een match. Hoeveel keer heb je je voet eens niet omgeslagen, niet zo erg, maar weet je dat je beter een week rust neemt. Maar dan is die match daar. En dan laat je je ploeg in de steek. Dat is altijd een moeilijke lijn.”

 

Wauters geeft volgende boodschap: "Je moet als atleet je lichaam proberen zo goed mogelijk te kennen: wat is de pijn waar ik door kan gaan? En ik kan je verzekeren dat bijna elke sporter altijd wel ergens pijn heeft, als hij aan het sporten is. Het is altijd ook die grens verleggen. Topsport is niet gezond, hoor."

Je weet dat je beter een week rust neemt, maar dan laat je je ploeg in de steek. Dat is altijd een moeilijke lijn.

Ann Wauters

Maudens: "Een mens is veel meer dan sport"

In haar open brief sprak Maudens alle ouders aan, omdat ze vindt dat die vaak veel druk op hun kinderen leggen. "Mijn ouders hebben me altijd begeleid, ik doe sinds mijn 6e atletiek. Ze brachten me overal naartoe. Mijn mama kookte voor mij. Voor haar was dat ook een passie. En de Spelen waren een doel."

 

"Toen ik zei dat ik zou veranderen van discipline, was en is dat voor hen heel moeilijk om te plaatsen. Het was hun droom om mij daar te zien.”

 

Hoe reageerden ze op haar beslissing? "Ik heb die brief eerst naar hen gemaild.

Dat was positief, maar ze hebben het nog altijd moeilijk. Maar ik vind dat als je het niet meer graag doet, een droom geen droom meer is. Als je ouders zien
dat je niet meer gelukkig bent, moeten ze je stimuleren in je nieuwe droom."

 

"Uiteindelijk is een persoon of mens veel meer dan een sport. Het mens-zijn komt voorop, het leven is veel meer dan sport. Dat is belangrijk: het is niet alleen
de sport waar het om draait, je moet ook een leven hebben naast de sport.”

 

"Mijn ouders hebben me nooit gepusht, ik ben met atletiek begonnen omdat ik dat wou doen. Ik deed meerkamp ook graag, maar toen kwam er een moment waarop ik alles ben beginnen te “overanalyseren”. Ik voelde me ook geremd door de technieken, ik kon niet alles geven. Daarom dat ik ook zo graag loop.”

 

De kinderen van Ann Wauters spelen ook basketbal. Ze heeft de boodschap van Hanne gehoord: “Het is zo moeilijk als ouder. Ik denk dat elke ouder in de eerste plaats gewoon het beste voorheeft met zijn of haar kinderen."

 

"Wij proberen dat ook. Onze 3 kinderen zijn al helemaal anders qua karakter. Het ene kind moet je een beetje uitdagen, het andere moet je volledig gerust laten. Het is niet altijd makkelijk als ouder om het goeie te doen. Ik heb hen al zeker 100 keer gezegd dat ze gerust iets anders mogen doen dan basketballen. Ik zou niet willen dat ze dat doen om bijvoorbeeld mij een plezier te doen. Dat zou mij verdriet geven. Je wil gewoon dat je kinderen zich ontplooien, op welke manier
dan ook.” (lees voort onder foto)

Als je ouders zien dat je niet meer gelukkig bent, moeten ze je stimuleren in een nieuwe droom.

Hanne Maudens

Maudens stelt een aanspreekpunt voor binnen de federatie

Uiteindelijk was een stage vorig winter in Zuid-Afrika het breekpunt voor Maudens. “Ik noem het een burn-out, depressie durf ik moeilijker uit te spreken. Ik had niet veel plezier meer in het sporten."

 

De druk werd te groot. "En die druk komt van vele kanten: je wil presteren voor jezelf, voor je sponsors, voor Sport Vlaanderen."

 

Maudens vindt dat er meer psychologische begeleiding zou moeten zijn. "Het probleem is dat je dat niet vanuit de atletiekfederatie hebt. Je moet dat zelf

opzoeken, al wordt het wel terugbetaald als je ondersteuning hebt. Ik ga nu 2 jaar
naar een psycholoog en dat doet me deugd. Ze staat los van familie en trainer."

 

De 23-jarige atlete stelt concreet het volgende voor: "Er zou een aanspreekpunt moeten komen binnen de federatie. En het moet ook financieel toegankelijker zijn. Een psycholoog kost 70 euro, leg dat zonder ondersteuning maar eens 2 keer per maand op tafel.”

 

Wauters moedigt de openheid van deze discussie aan: “Zulke verhalen delen is al een grote stap vooruit. "Mentale begeleiding" vind ik altijd een heel beladen woord. We mogen onze mindset veranderen. Het is niet omdat je een
probleem hebt, dat je naar iemand gaat."

 

"Ik wil een klankbord, iemand die me een spiegel voorhoudt en me uitdaagt. Dat geldt niet alleen voor sporters, maar voor iedereen. Iedereen heeft dat wel eens nodig."

We moeten onze mindset veranderen: het is niet omdat je een probleem hebt, dat je naar iemand gaat. Ik wil een klankbord. Dat geldt niet alleen voor sporters, maar voor iedereen.

Ann Wauters

"Als je het niet meer graag doet, is een droom geen droom meer"