Ga naar de inhoud

Wielerman in Italië: "Bardonecchia werd een onvergetelijke uitzending"

 ma 18 mei 2020 11:37

Geen Ronde van Italië in mei dit jaar, maar om het goed te maken neemt Wielerman Renaat Schotte ons 3 weken lang mee naar de Laars voor zijn strafste verhalen uit de Giro. In aflevering 3 is een mistige rit aan de beurt.

Het zijn die aparte dagen in de moeilijkste omstandigheden, die je als commentator van een grote ronde vaak het best onthoudt. Het gebeurde in de Giro waarin Tourwinnaar Bradley Wiggins als een natte dweil roemloos ten onder ging. Als een dief in de nacht vertrok Sir Wiggo met een privéjet richting Groot-Brittannië… 

 

Die bewuste, aparte Girorit vertrok in Cervere om na honderdtachtig kilometer te eindigen met een aankomst bergop in Bardonecchia. 18 mei 2013 - vandaag precies 7 jaar geleden - werd tegen alle verwachtingen in een onvergetelijke etappe.

 

Want het werd een tv-uitzending die er eigenlijk geen was. De kijker thuis bleef de hele rit verstoken van livebeelden onderweg. De hele middag waren we aangewezen op Radio Corsa als enige bron van informatie, aangevuld met af en toe een beeldopname in uitgesteld relais.

 

José De Cauwer en ik voelden ons twee uur lang radioverslaggevers, want de tv-kijker kreeg praktisch alleen dat ene shot van de finish te zien. Het statische beeld van een mistige aankomstboog…

Radio Corsa to the rescue

Beeld of geen beeld, we ratelden maar door zonder te pauzeren. Uiteindelijk werd het een onvergetelijke uitzending. We beseften niet goed waar we aan begonnen waren, de adrenaline nam het volledig van ons over.

 

Onze onmisbare derde man, de te vroeg overleden André Meganck, luisterde naar Radio Corsa en kribbelde zijn notablokje driftig vol. De papiertjes met notities vlogen door de commentaarcabine.

 

Die koersradio was gelukkig bij de pinken en bleef informatie spuwen over de telkens veranderende wedstrijdsituatie. André schoof zijn handgeschreven blaadjes onder onze neus, waar wij dankbaar een geheel van maakten. José en ik bleven enthousiast vertellen en roepen.

Beeld of geen beeld, we ratelden maar door zonder te pauzeren. Uiteindelijk werd het een onvergetelijke uitzending.

Rechtstreekse beelden van de etappe zaten er nooit in

In Nederland alleen al haalden we een kijkcijfer van een half miljoen, terwijl er live geen driehonderd meter koers te zien was. Achteraf hebben we tonnen reacties gekregen.

 

Tal van mensen waren verbaasd dat ze waren blijven kijken naar een onduidelijk beeld van een finish in nevelen. Ze bleven kijken, goed wetende dat er niet opeens een mirakel zou gebeuren.

 

Rechtstreeks beeld van de etappe zat er nooit in, want de helikopters van de RAI die voor het signaal moesten zorgen, mochten door de weersomstandigheden de lucht niet in. Om noodweer te omzeilen en een uitzending te garanderen moet je een vliegtuig klaarstaan hebben, en dat was er toen niet.

Mauro toch...

En noodweer was er die dag. Het goot constant pijpenstelen en het koude water zorgde achteraf voor ijselijke taferelen. De betreurde Michele Scarponi beëindigde de etappe onderkoeld met halfbevroren handen.

 

Na de finish nam hij letterlijk het aangezicht van de Girodokter vast. Om de handen op te warmen…maar niet te snel. Scarponi’s handen hadden menselijke warmte nodig om op normale temperatuur te komen. 

 

Hoe de rit eindigde? Wat er voor de laatste honderden meters gebeurde, hebben we alleen van horen zeggen. In de slotfase bleven twee Italianen over: Vincenzo Nibali en Mauro Santambrogio. Nibali, ‘de Haai van de Straat van Messina’, was de rozetruidrager en favoriet op de ritzege.

 

Santambrogio ontpopte zich tot gedoodverfd outsider. Hij had eerder dat seizoen gegrossierd in tweede plaatsen, tot zes keer toe. Maar de underdog deed het. Uit de mist doemde Mauro Santambrogio als eerste op. We kregen zowaar enkele honderden meters live koers te zien. Santambrogio won, tot hij een paar maanden later die memorabele ritzege kwijtspeelde aan Nibali door een positief dopingplasje. Mauro toch…

Renaat "Wielerman" Schotte

Mauro Santambrogio komt juichend over de finish.

Meer "Wielerman in Italië":