"Prachtprestatie van Lommel, amper nog verrassing of energie bij OHL"

Wie nog twijfelt of de aanpak van een trainer wel degelijk veel invloed heeft op een ploeg hoeft er maar het verhaal van Lommel op na te slaan om overtuigd te worden. 

Sinds de komst van Peter Maes klommen de Limburgers niet alleen weg van de laatste plaats, ze herwonnen ook hun thuisreputatie die ze sinds de terugkeer in het profvoetbal toch wat verloren hadden.

Lommel verloor in zijn laatste 9 thuiswedstrijden slechts één keer (0-2 tegen OH Leuven). 

Niet dat de Limburgers ineens omgetoverd zijn tot een dominante, aanvallende ploeg, maar Maes slaagt er wel in de spelers met een betere dosis vertrouwen en lef het veld op te sturen. Net dat vertrouwen doet hen in "close games" het laken naar zich toetrekken, want geluk dat dwing je nog altijd af.

Het zal Lokeren-coach Stijn Vreven niet alleen absoluut hoog zitten dat je al na 3 minuten een tegengoal slikt, maar dat hij de manier waarop Lokeren de eerste helft voor de dag kwam niet echt kon plaatsen, zal hij bij de rust wel duidelijk hebben gemaakt. Vreven kent als geen ander het DNA van Lommel en wilde in zijn team dan ook een meer dan gezonde agressieve mentaliteit terugzien.

Lommel combineerde de Waaslanders bij die snelle 1-0 van aan de middenlijn naar de nederlaag. Sebastiaan Brebels werd aan de zijlijn "een beetje" vastgezet, Abdoulie Sanyang kreeg nadien "een beetje druk" en bij de infiltratie van de IJslander Kolbeinn Thordarsson ging Lokeren zowaar wijken.

Voor een cruciaal duel in de degradatiestrijd is dat onvergeeflijk en door het duo Krizan-Vachiberadze werd dat genadeloos afgestraft.

Dit scenario kon natuurlijk niet beter passen in het gameplan van de thuisploeg, die zo vanuit een defensief blok bleef strijden in de hoop om op tegenaanval de Waaslanders helemaal uit te tellen.

Dat ook de Limburgers ogenschijnlijk meestrijden in die tweede periode is de ideale bliksemafleider voor de spelers die zo de druk van de degradatiestrijd van hen weghoudt en hen in een positieve flow laat trainen en spelen.

Het hele seizoen al is het een nek-aan-nek race met Roeselare om de degradatiepoule te vermijden. Dat Lommel zich op 6 wedstrijden van het einde op een veilige plek bevindt, blijft een prachtprestatie in deze zware reeks. Staan ze daar ook na de laatste speeldag, dan kunnen ze in Limburg terugblikken op een heuse stunt die er zonder die trainerswissel echt nooit was gekomen.

Dat OH Leuven in zijn duel met Westerlo de keuze maakte voor een stevige organisatie, snelle omschakeling en dat hun efficiëntie de sleutel is, werd hier al vaak aangegeven.

Geen oogstrelend dominant voetbal, maar objectief gezien een terechte keuze, zo toonden hun resultaten in de eerste periode die OHL een finaleplaats opleverden voor de promotiewedstrijden.

Dat het nadien qua resultaten allemaal veel stroever liep, is ook duidelijk. De Leuvenaars slikten beduidend meer tegendoelpunten en ook de resultaten werden wisselvalliger.

Zo slikte OH Leuven in zijn eerste 8 competitiewedstrijden slechts 3 tegengoals. Een cijfer dat natuurlijk moeilijk te evenaren valt, maar ter vergelijking met de huidige vorm: het verschil met de 17 tegentreffers uit de laatste 8 wedstrijden is toch enorm en maakt het uiteraard moeilijker om driepunters te pakken.

Dat OHL nog steeds volop meestrijdt voor de periodewinst is onwaarschijnlijk. Het kon in zijn laatste 5 wedstrijden slechts één keer winnen, dat was met een hold-up op de vorige speeldag tegen Union.

Opvallend: zowel vorige speeldag als nu kwamen de mannen van King Power telkens ongeïnspireerd uit de kleedkamer en presteerden ondermaats. Vriend en vijand is

het er echter over eens dat de kern van Leuven veruit de meest kwaliteitsvolle
is van de Proximus League.

Bovendien zaten ook tegen Westerlo met David Hubert, Jérémy Perbet, Olivier Myny en Tom Van Hyfte klasbakken op de reservebank.

Het klopt dat OHL-trainer Euvrard aangaf dat Westerlo ondanks de 1-3-winst misschien niet meteen de betere ploeg was, maar als OHL de finalewedstrijden echt wil vermijden, moet het in eigen huis aanvallender en dominanter voor de dag komen om van Westerlo te winnen.

Er zit de laatste maanden nog nauwelijks verrassing of energie in het spel van de Leuvenaars. Met de offensieve weelde die voorhanden is, kan Leuven echt wel minder stereotiep voor de dag komen en minimaal in thuiswedstrijden zelf het heft in handen nemen.

Een aanvallend Leuvens compartiment met Perbet-Henry moet in 1B toch echt wel een optie kunnen zijn? Beide spelers beschikken over dat scorende vermogen én kunnen zelfs uit een halve kans een doelpunt puren.