Schotte over Giro: "Niet verwachten dat Evenepoel meteen op het podium eindigt"

De Giro was voor Remco Evenepoel de enige mogelijkheid in de huidige fase van zijn carrière, vooral door het tijdstip van de Spelen. Gezien de bezetting is het ook de ideale ronde om aan een carrière als ronderenner te beginnen.

Neen, hij zet die stap niet te snel. Tadej Pogacar heeft vorig jaar ook op zijn 20e zijn debuut gemaakt in de Vuelta en hij eindigde meteen op het podium. Dan zie ik niet in waarom Evenepoel het niet mag proberen. Maar: laat ons vooral niet verwachten dat hij meteen op het podium zal eindigen. Niemand had overigens voorspeld dat Pogacar dat meteen zou doen in Spanje.

De last van dat verwachtingspatroon zal Evenepoel voor de rest van zijn carrière met zich meedragen. Hij heeft de pech dat hij in België geboren is en dat zijn carrière met argusogen gevolgd zal worden. Niet alleen bij ons, want ik zag hoe het nieuws over zijn debuut in de Giro zelfs werd opgepikt door The Washington Post. 

Dat is toch behoorlijk straf en dat toont dat we niet alleen in België op zijn verhaal zitten te wachten. Zelfs in de VS zijn er grote verwachtingen. Die heeft hij zelf gecreëerd door zijn fenomenale prestaties op jonge leeftijd. Dat beseft Evenepoel zelf ook goed en hij weet dat hij een leerproces zal moeten doorspartelen.

Het is allesbehalve zeker dat Evenepoel de Giro zal uitrijden. Dat zullen ze pas tijdens de koers kunnen inschatten. De indeling van het parcours pleit wel in zijn voordeel, want de Giro begint naar Giro-normen relatief rustig. De eerste aankomst bergop van betekenis volgt op dag 5 met de Etna. Dat wordt zijn eerste klimexamen in een grote ronde.

De Giro telt ook 3 tijdritten. Er is de openingstijdrit in Boedapest, maar die is met 9 kilometer heel kort. Het wordt sowieso interessant, want daar krijg je al een duel met Victor Campenaerts.

België is daar kandidaat nummer 1 voor de roze trui. Campenaerts zal Evenepoel willen kloppen en kan zo mee zijn visitekaartje afgeven voor Tokio. En Evenepoel zal zijn Europese tijdrittrui al willen inwisselen voor de roze trui.

De tweede tijdrit volgt aan het einde van de tweede week: 34 kilometer op een glooiend terrein, ideaal voor Evenepoel. En dan is het de vraag of hij de derde tijdrit haalt, want dat is de slotetappe in Milaan. Na die tweede tijdrit begint het echte hooggebergte pas. 

Evenepoel kan twee weken meerijden, kijken en zelfs standhouden. Afhankelijk van hoe hij zich voelt, kan hij dan nog doorgaan. Dat zal ook het strijdplan zijn: geen druk, toch niet van de ploeg. De buitenwereld zal natuurlijk wel met een vergrootglas op hem zitten. Ook dat wordt een leerproces voor hem.

Wanneer de Belgische wielerfan dan tevreden moet of mag zijn? Een uitslag is irrelevant. Remco moet een leerproces doorspartelen en niemand weet hoe zijn lichaam zal reageren op een grote ronde. Hij weet dat zelf ook niet, want hij heeft nog niet langer dan 9 dagen op een rij gekoerst.

Zo'n grote ronde is voor elke renner een nieuw hoofdstuk. Als hij er iets uit leert, dan heeft hij een stap vooruit gezet. Dat kan ook een hard leerproces worden. Het kan zijn dat hij met zijn hoofd tegen de muur loopt en toch geen ronderenner wordt.

Wij gaan daar allemaal zomaar vanuit. Er zijn testen geweest en hij heeft de lichaamsbouw, maar we zullen het maar weten als het zover is. Als na zijn deelname blijkt dat hij een ronderenner is, dan denk ik dat het een geslaagde test is. Dat heeft dan niets te maken met uitslagen.