Gezien in Belga Sport: "We kwamen toe in Papagayo en de hele discotheek applaudisseerde"

Het succes van mijnenclubs Thor Waterschei (geel-zwart) en KFC Winterslag (rood-zwart) piekt in het begin van de jaren tachtig. Winterslag schakelt in 1982 Arsenal uit in de kwartfinales van de UEFA Cup.

De buren uit Waterschei moeten niet onderdoen, want een jaar later zijn zij aan het feest. Thor schakelt PSG uit in de kwartfinales van de UEFA Cup na een 3-0-thuiszege in de terugmatch. 

"Waterschei spreekt altijd over die winst tegen PSG, maar ons stokpaardje was dan weer de 5-1 in de derby in 1978, op een bevroren veld", vertelt ex-Winterslag-speler Pierre Denier. "Voor de échte Winterslag-supporter was die zege belangrijker dan de kwalificatie tegen Arsenal. Zo diep zat de rivaliteit."

Wie hoog vliegt, kan laag vallen, luidt het spreekwoord. De sportieve pieken in  het Limburgse voetbal maken plaats voor enkele dieptepunten. In 1983 degradeert Winterslag naar tweede klasse, en ondertussen raakt Waterschei verwikkeld in een omkoopaffaire. Het begin van het einde voor de clubs, waarop er in 1988 niets anders op zit dan te fusioneren.

KRC Genk moet het voetbal in Limburg opnieuw op de kaart zetten, maar door interne strubbelingen mislukt dat opzet. Genk degradeert al na een seizoen naar tweede klasse. De club verkoopt enkele oudere spelers met zware contracten, zoals ex-Hamburg-speler Gerard Plessers, en zet in op de jeugd.

René Desayere werd de nieuwe hoofdcoach. Een primeur, want Waterschei noch Winterslag had ooit een trainer gehad die geen Limburgse achtergrond had. "We waren klaar voor de competitie en wilden punten pakken", vertelt Enver Alisic, op dat moment nog assistent in Genk. "Maar toen trokken we naar Diest en na tien minuten ging het licht uit."

Het was niet de laatste verrassing van de avond, want na de match roept Desaeyere zijn spelers bij elkaar. "Hij meldde doodleuk dat hij de dag nadien trainer zou worden bij Germinal Ekeren", zegt Pierre Denier. Na 1 wedstrijd als assistent werd de Duitser Alisic zo meteen tot hoofdcoach gebombardeerd bij Genk.

De resultaten zijn goed, maar de harde hand en strenge aanpak van Enver Alisic valt niet bij iedereen in goede aarde. Maar dat de spelersgroep uitstekend aan elkaar hangt, wordt duidelijk bij een afzondering. De van Hajduk Split overgekomen Frane Bucan neemt zijn kersverse ploegmaats mee op een geheime nachtelijke uitstap... naar de Genkse discotheek Papagayo.

"Ik kon me niet bedwingen", vertelt Bucan. "Via de ramen van onze kamers vertrokken we naar Papagayo. Daar aangekomen zeg ik tegen de buitenwipper: doe me een plezier! Laat de deejay niets vertellen over onze aanwezigheid. Wij zijn hier in het geheim en we zijn weggevlucht."

"Hij zegt dat het geen probleem is en dat hij ons via een achterdeurtje naar de zaal zal brengen. Ik natuurlijk heel blij. We zijn nog maar pas binnen of ik hoor de deejay al: "Dames en heren, groetjes aan alle spelers van KRC Genk". En heel de discotheek applaudisseerde." (lacht)

"Toen we terugkeerden, had Eric Reynders wat problemen met de wetten van de zwaartekracht: hij had een paar pintjes te veel op en geraakte niet meer door het raam naar binnen. We hebben hem dan maar bij zijn poepeke gepakt en hem zo de kamer in gegooid."

Net voor de eeuwwisseling lijkt de grootste miserie voorbij voor KRC Genk. Onder Aimé Antheunis rijgt het de overwinningen aan elkaar met spelers als Oulare, Strupar, Gudjonsson en Philippe Clement.

"We hadden heel veel drang naar voren, een hele goede mentaliteit en bezaten ook een groot voetballend vermogen", vertelt Clement. "Ik herinner me nog verschillende avonden waarop de supporters al zaten te springen en te dansen in het stadion, terwijl we nog maar net met de bus waren aangekomen. Dat gaf de ploeg heel veel energie."

"De spelers waren echte helden voor de supporters", meent ex-Genk-trainer Aimé Antheunis. "Zij brachten hen het plezier dat ze al lang niet meer gekregen hadden. Niet bij Waterschei, en ook niet bij Winterslag. Het plezier dat we topclubs konden kloppen."

In 1998 is de Genkse feniks volledig uit zijn as verrezen. Het wordt vicekampioen en wint de Beker van België. Een jaar later is de verrijzenis compleet als Genk voor het eerst landskampioen wordt.