Portret Lisa Lung: "Ondertussen ben ik wel beter dan mijn moeder"

Zaterdag viert Lisa Lung haar 20e verjaardag. Dat zal ze in Minsk in Wit-Rusland doen. Noodgedwongen, want eigenlijk is haar rol na twee dagen op de Europese Spelen uitgespeeld. Net als vier jaar geleden in Bakoe verloor ze in het tafeltennis haar eerste wedstrijd in het enkelspel. De Française Laura Gasnier was met 4-0 te sterk en een dag later verloor ze samen met Cedric Nuytinck in het gemengd dubbel van een Roemeens duo.

“Ik ben teleurgesteld, want ik had toch gehoopt nu zeker de eerste wedstrijd te kunnen winnen op deze Spelen”, zegt Lung. “De Française (50 plaatsen hoger op de wereldranglijst) was echt sterk, maar in januari had ik nog kansloos van haar verloren, nu was het anders. Ik vind dat ik goed heb gespeeld, maar bij cruciale punten liet ik het liggen.”

Lung is op dit moment de hoogst gerangschikte Belgische vrouw in het tafeltennis. Op de vooravond van haar 20e verjaardag is ze de hoop op de toekomst. “Lisa kan alle slagen, heeft een goede opslag en een redelijk goede return”, zegt dubbelpartner Cedric Nuytinck.

“Maar ze laat die nog te weinig samensmelten tot een vaste aanpak. Daardoor raakt ze soms verloren in een match en slaat de twijfel toe. Ze moet meer durven te tonen dat ze er staat, maar ze is jong en kan nog veel leren.”

Tafeltennis is Lisa Lung met de paplepel ingegoten. Op twee manieren. Tot 9 jaar geleden woonde ze in hét tafeltennisland bij uitstek. “Ik ben geboren in België, maar rond mijn 5 jaar vertrok ik naar Peking omdat mijn ouders geen tijd hadden om goed voor mij te zorgen. Ik zou in China de taal leren, maar ik ben er ook beginnen te tafeltennissen.”

“Mijn moeder speelde vroeger tafeltennis en heeft de microbe overgedragen. Ze was goed, maar ondertussen denk ik wel dat ik beter ben”, zegt de minzame Lung.

De kiem waarvoor haar moeder zorgde, kon in China enkel verder uitgroeien. “In China kan iedereen tafeltennissen. Niet iedereen is goed, maar iedereen kan de basis. Als je het mij vraagt, is het Chinese kampioenschap groter dan het wereldkampioenschap.”

Om een van haar grote dromen te realiseren, hoopt Lisa Lung volgende zomer opnieuw naar Azië te kunnen. “Ooit de Olympische Spelen halen is mijn grootste doel, mijn grote droom. Of Tokio 2020 kan? Ik denk dat het haalbaar is, maar wel moeilijk.”

“Veel tijd heeft ze niet”, vult Cedric Nuytinck aan. “Maar ze staat dicht bij de quota. Ze moet in de top 100 geraken. Voorlopig is ze top 130. Als ze goed traint, is het zeker mogelijk.”

Om dat doel te bereiken traint Lung van maandag tot vrijdag vier tot vijf uur per dag. In het weekend trekt ze naar de Duitse eersteklasser TV Busenbach, op 4,5 uur rijden van haar woonplaats Sint-Truiden.

“Daar kan ik wedstrijden op hoger niveau spelen. Ik combineerde dat met school, maar ik ben net afgestudeerd aan het middelbaar. De richting Wiskunde-Wetenschap.”