Ga naar de inhoud

Worstelkampioen Mewis: "Catch en worstelen dat is als water en vuur"

 ma 29 mei 2017 07:40
Jef Mewis bezorgde ons land een zilveren medaille op de Olympische Spelen in 1956, maar ziet nu hoe de sport langzaam verdwijnt. "Het is een harde sport", vertelde hij in Sportweekend. Daarmee staat zijn sport in schril contrast met catch want "dat is allemaal komedie".

"Ik lig nog altijd wakker van die olympische finale"

Jef Mewis werd 31 keer Belgisch kampioen en mocht ook vier keer deelnemen aan de Olympische Spelen. Zijn hoogtepunt was een zilveren medaille in 1956. "De regels waren zes maanden voor de Spelen veranderd, maar ik wist het niet. Pas een paar uur voor mijn finale kreeg ik de instructies."

"Het was alsof ze in het voetbal plots buitenspel zouden afschaffen. Dan scoor je ook de ene goal na de andere. Ik kreeg twee strafpunten en daarna is die Japanner dertien minuten gaan lopen. Er is bijna niets gebeurd in die finale."

"Ik lig er nog dikwijls wakker van. Het is een medaille, maar uiteindelijk telt alleen die eerste plaats. Ach ja, het is voorbij."

"Worstelen is niet meer populair want je kan er geen geld mee verdienen"

Vroeger was worstelen, zeker in Antwerpen, erg populair. "Het was vooral de werkende klasse die aan worstelen deed. De mensen hadden niets. We waren blij dat we zo eens een douche konden nemen. Dat bestond toen niet."

Nu zit de sport in een dip. "Er wordt ook niets voor gedaan. We krijgen geen subsidies, er zijn geen zalen, ... Worstelen is een harde sport. Je moet veel trainen, maar je kan er niets mee verdienen. Daardoor haakt de jeugd af. Die gaan liever voetballen of tennissen. Daar zit wel geld."

"Mensen vragen ook wel eens wat ik er mee verdiend heb. Niets. Dat was vroeger ook zo. Dat is het spijtige aan de sport."

"Worstelen en catch dat is als water en vuur"

Mewis werd uitgenodigd om naar een catchwedstrijd te gaan kijken. Die gemaskerde versie van worstelen met heel veel show is vooral in Amerika erg populair. Maar Mewis verliet de zaal al voor het einde. "Ik kan er niet naar kijken."

"In Amerika verkopen ze het beter. Daar wegen alle deelnemers meer dan 100 kilogram. Dat spreekt tot de verbeelding. Als je het goed verkoopt, dan valt catch wel mee. De toeschouwers moeten geloven wat je doet."

"Dit is niet het nieuwe worstelen. Catch en worstelen dat is als water en vuur. Wij zouden ons nooit laten verliezen of op voorhand iets afspreken. Dit is allemaal komedie. Het is iets helemaal anders."

Bekijk de reportage uit Sportweekend