Tom Meeusen getuigt: "Mijn startgeld is herleid tot een vierde"

De coronacrisis slaat ook toe in de crosswereld. De ene cross na de andere verdwijnt van de kalender, toeschouwers zijn niet toegelaten en de crossers moeten flink wat startgeld inleveren.

"Ik krijg nog een vierde van wat ik vorig seizoen mocht ontvangen", vertelt Tom Meeusen van de ploeg Hens-Maes. "En daar betaal ik mijn onkosten mee zoals tubes voor mijn fietsen en brandstof voor de mobilhome."

"Zondag crossen we in Gieten, in het noorden van Nederland. Dat is 3 uur rijden. Dat startgeld is dus meteen opgesoupeerd, ik kom er zelfs niet mee toe. Eigenlijk draai ik zondag dus verlies in de opener van de Superprestige."

"Natuurlijk heb ik nog een loon ook", gaat Meeusen voort, "maar daar wil ik niet te veel aan knabbelen. Dat heb ik nodig net zoals andere mensen: om mijn huis af te betalen en om mijn dochters eten te geven."

"En dat de startcontracten er nu anders uitzien, heeft niet enkel met covid te maken", legt hij nog uit. "Sinds kort werkt het veldrijden ook met barema's. Hoe lager je op de ranglijst staat, hoe minder je ontvangt."

Natuurlijk begrijpt Tom Meeusen dat de organisatoren het momenteel moeilijk hebben. "Zondag rijd ik alvast met plezier naar Gieten, een mooie cross", vertelt hij.

En als de organisatie startgeld vervangt door prijzengeld? "Dat is geen oplossing", antwoordt Meeusen. "Dan gaan veldrijders er hun favoriete wedstrijden uitpikken en dan loop je het gevaar om crossen te organiseren met een piepklein deelnemersveld."

"Hoe ga je dan sponsors en toeschouwers overtuigen? Met een handvol crossers kan je hen toch geen koers voorschotelen."

Publiek is voorlopig niet toegelaten in het veld. "De kick is kleiner", voelt Tom Meeusen. "Ik ben al 2 keer met een kopstart vertrokken dit seizoen. Als je dan tussen publiek rijdt, krijg je kippenvel."

"Die adrenaline helpt me om te beter te presteren. Mijn favoriete wedstrijden zijn ook de crossen met veel fans: zoals de Azencross in Loenhout en de Sluitingsprijs in Oostmalle."

"Nu hebben de crossen veel weg van trainingswedstrijden. Het is wel gezellig om met het team aan de mobilhome te keuvelen, maar met publiek is het sowieso aangenamer. Al hoor ik zonder publiek nu wel minder kritiek", lacht de crosser.

In de Rapencross in Lokeren finisht Tom Meeusen als 11e, vorige week in de Polderscross in Kruibeke werd het een 14e plaats.

"Ik hoop beter te doen", stelt Meeusen. "De voorbije zomer heb ik weinig kunnen koersen en dat mis ik nu. Op mijn leeftijd heb ik wedstrijden nodig, voel ik."

"Leuk is het ook niet om voor de top 10 te vechten, maar ondertussen weet ik dat ik geduld moet hebben. Hoe meer we koersen, hoe beter ik word. Als ik enkele keren tegen het podium aanschuur, mag ik pas tevreden zijn."

Op Wout van Aert en Mathieu van der Poel is het wachten tot in december. "Het is logisch dat ze nu die mooie koersen op de weg rijden. Voor de uitstraling van de cross mogen ze er snel weer bij.

"Zij stralen iets bijzonders uit. En het is altijd mooi als je een keer met hen in duel kan gaan of als je zelfs een podium met Wout en Mathieu kan delen."

Twee jaar geleden dacht Tom Meeusen even aan stoppen.  Daar is nu geen sprake meer van.

"Hopelijk blijven veel wedstrijden overeind", zegt de 31-jarige veldrijder. "En zolang ik er mijn boterham mee kan verdienen, zal ik crossen."

"Ik doe het ontzettend graag en "koppige duvels" als ik kunnen ze altijd gebruiken. Anders krijg je wedstrijden tussen toppers en amateurs en wordt het verschil te groot. Neen, middenmoters zoals ik zijn toch onmisbaar voor een goeie cross."